درآن سه آيه مى باشد آيات 8- 9-13

ا- (يريدون ليطفؤا نور الله بأفواههم و الله متم نوره ولو كره الكافرون.)[1]

آنها مى خواهند نور خدا را بادهان خود خاموش سازند، ولى خدا نور خور را كامل مى كند هر چند مشركان كراهت داشته باشند.

محمد بن فضيل از امام چهارم على بن الحسين (عليه السلام ) روايت مى كند كه حضرت درباره اين آيه شريفه فرمود((نور)) در اين آيه امامت است و خداوند متعال امامت را به ظهور قائم به اتمام مى رساند.[2]

و او را برهمه مذاهب باطله غلبه دهد به طورى كه جز خداى يگانه پرستش نشود، و اين است معني:

(، يملأ الأرض قسطآ و عدلأ كما ملئت ظلمآ وجورأ،، [3]

2- (هوالذي أرسل رسوله بالهدى و دين الحق ليظهره على الدين كله ولوكره المشركون.)[4]

او كسى است كه رسول خود را با هدايت ودين حق فرستاد تا او را بر همه اديان غالب سازد هر چند مشركان كراهت داشته باشند.

ابى بصير و سماعه هر دو از امام صادق(عليه السلام )نقل مى كنند كه حضرت فرمود:

به خدا سوگند تأويل اين آيه به مرحله اجرا نمى آيد مگر آنكه قائم ما مهدي(عليه السلام )ظهور كند. پس تمام مشركان در روى زمين محو مى شوند تا جايي كه سنگ به سخن آيد! به مومن گويد: كه اى مؤمن در دل من كافرى است مرا بشكن و او را به قتل برسان.[5]

آرى چنين است حجر و مدر، زمين و زمان همه و همه از جانب خداوند متعال در اختيار و در تحت فرمان حضرت بقية الله "عجل الله تعالي فرجه  " خواهند بود تا او بر همه اديان و ملت ها پيروز شود.

3- (وأخرى تحبونها نصر من الله و فتح قريب و بشر المؤمنين. )[6]

و نعمت ديگرى كه آن را دوست داريد به شما مى بخشند و آن، يارى خداوند و پيروزى نزديك است و مؤمنان را بشارت ده.

فتح و پيروزى به دست تواناى حضرت بقيه الله (عجل الله تعالي فرجه ) در دنيا خواهد بود واين يك مژده اى است براى مؤمنان.[7]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

در آن دو آيه مى باشد آيات 81-88

1 ـ (الي يوم الوقت المعلوم. ) [1]

ولى تا روز و زمان معينى.

از امام هشتم حضرت رضا (عليه السلام ) پيرامون اين آيه " الى يوم الوقت المعلوم " سئوال شد، فرمود:

روز خروج قائم ماست، و هركس قبل از خروج قائم ما تقيه را ترك كند از ما نيست.

به حضرت گفته شد:

يابن رسول الله قائم از شما أهل بيت كيست؟ فرمود:

چهارمين نسل از فرزندانم، پسر سيده كنيزان. خداوند متعال توسط او زمين را پاك و پاكيزه و از ستم و ظلم، تقديس و تطهير مى نمايد، و اوست كه مردم، در ولايت او شك مى كنند و اوست صاحب غيبت قبل از خروج، و پس از خروج (و ظهور) زمين را به نور خود منور مى كند، و عدالت را در بين مردم مى گستراند (در آن زمان) كسى به كسى ستم نخواهد كرد.

و اوست كه زمين (و زمان) همواره در خدمت اوست. هنگام ظهور، منادى از آسمان ندا مى كند و صداى او را تمام اهل زمين مى شنوند، كه درباره حضرت (جهت پيروزى او) دعا مى كند و مي گويد:

اى اهل عالم حجت خدا ظاهر شد و او در كعبه است. از او پيروى كنيد. به درستى كه حق با اوست و در اوست. [2]

2-(ولتعلمن نبأه بعد حين.) [3]

و خبر آن را بعد از مدتى مى شنويد.

عاصم بن حميد از حضرت باقر (عليه السلام ) روايت كرده كه حضرت باقر (عليه السلام ) فرمود: حتمأ خواهيد دانست خبر او را يعنى خبر قائم (عليه السلام ) را هنگام ظهورش. [4]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

درآن نه آيه مى باشد

آيات 1-2-17-18-9 1-23- 41- 45

ا و 2- (حم  عسق. ) [1]

امام باقر (عليه السلام ) در تأويل اين حروف فرمود: حم عزم و قضاى حتمى خداوند تعالى است، و عين اشاره به عذاب پروردگار است و سين به معناى (سيكون) بزودى خواهد شد، و اشاره به سال هايى است كه عذاب واقع مى شود، وقاف اشاره بقذف و مسخ است كه در آخرالزمان و خروج سفيانى واصحابش مي گردد، كه مصادف با آن، حضرت ولى عصر (عليه السلام ) در مكه معظمه ظهور خواهد فرمود. [2]

و نيز يحيى بن ميسره از امام باقر (عليه السلام ) روايت كرده كه حضرت فرمود:

حم عسق عدد سال هاى حضرت حجت قائم "عجل الله تعالي فرجه  " مى باشد. [3]

در آن چهار آيه مي باشد

آيات 1 , 2 ، 3 ، 4

1 ـ (والشمس و ضحيها ، والقمر اذا تليها ، و النهار اذا جليها ، و الليل اذا يغشيها )[1]

به خورشيد گسترش نور آن سوگند .

به ماه ، در آن هنگام كه بعد از آن در آيد .

و به روز هنگامي كه صفحه زمين را روشن سازد .

و قسم به شب ، آن هنگام كه صفحه زمين را بپوشاند .

فضل بن عباس نقل مي كند كه :

حضرت امام صادق عليه السلام  در تاويل اين آيات فرمود :

خورشيد امير المومنين است و نورش قيام قائم است و مقصود از ماه در آيه كه از پي خورشيد درآيد حسن و حسين عليهما السلام هستند و روز كه زمين را روشن مي كند قيام قائم است و در حديث مشابهي حضرت فرمودند منظور از شب در آيد ، دولت شيطان (بني اميه ) است كه تاروز قيامت صغري ( روز قيام حضرت مهدي « عجل الله تعالي فرجه » ) ادامه دارد . [2]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

در آن دو آيه مي باشد آيات 4- 21

ا- (ان نشأ ننزل عليهم من السماء آيه فظلت أعناقهم لها خاضعين. )[1]

اگرما اراده كنيم از آسمان بر آنها آيه اى نازل مي كنيم كه گردن هايشان در برابر آن خاضع گردد. عمر بن حنظله از امام صادق (عليه السلام ) از علامات قيام قائم پرسيد، امام (عليه السلام ) فرمود: پيش از قيام قائم(عليه السلام ) پنج نشانه است:

1- فرياد ((صيحه )) (آسمانى)

2- خروج سفيانى.

3- فرورفتن سفيانى و لشكر او در زمين.

4- قتل نفس زكيه.

5- قتل يمانى.

عمر بن حنظله گويد اين آيه را:

إن نشأ ننزل عليهم من السماء

الى آخر عرض كردم، كه منظور اين آيه همان صيحه است، فرمود:

آرى هرگاه اين صيحه ظاهر شود گردنكشان و دشمنان خداوند تعالى، خاضع و فرمانبر شوند، همچنين ابى بصير و ابن الورد از حضرت باقر (عليه السلام ) روايت كرده اند كه امام فرمود:

اين آيه در شأن قائم (عليه السلام )نازل شد و منادى به نام حضرت و نام پدرش از آسمان ندا مى كند. [2]

- (ففررت منكم لما خفتكم فوهب لي ربي حكما و جعلني من المرسلين.)[3]

و به دنبال آن هنگامى كه از شما ترسيدم فرار كردم و پروردگارم به من دانش بخشيد و مرا از پيامبران قرار داد.

مفضل بن عمر مى گويد امام صادق (عليه السلام ) فرمود:

وقتى كه قائم ما قيام كند و به مردم خطاب كند و اين آيه را بخواند: (( ففررت منكم لما خفتكم تا آخر )). [4]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

در آن سه آيه مى باشد آيات 21-24-29

ا- (و لنذيقنهم من العذاب الأ كبر لعلهم يرجعون.) [1]

ما آنها را از عذاب نزديك (اين دنيا) قبل از عذاب بزرگ (آخرت) مى چشانيم شايد بازگردند.

مفضل بن عمر نقل مي كند معنى اين آيه را از امام صادق (عليه السلام ) پرسيدم، حضرت فرمود:

عذاب نزديكتر (يا خفيف تر) گرانى است، و عذاب بزرگتر (براى ستمگران) خروج قائم (عليه السلام ) با شمشير است. [2]

2- (وجعلنا منهم أئمة يهدون بأمرنا لما صبروا و كانوا بآياتنا يوقنون.) [3]

و از آنها امامان (و پيشواياني) برگزيديم، كه به فرمان ما (مردم را) هدايت مى كردند، به خاطر اين كه شكيبائى نمودند و به آيات ما يقين داشتند.

سلمان مى گويد خدمت پيامبر (صلي الله عليه و آله ) وارد شدم و ديدم حسين (عليه السلام ) روى زانوى پيامبر است و پيامبر چشمان و دهانش را مى بوسد و مى فرمايد:

تو آقا و پسر آقائى، تو امام و پسر امامى، تو پدر امامى، تو حجت و پسر حجتى، تو پدر حجت هاى نه گانه از صلبت هستى كه- قائم- نهمين آنان است. [4]

3- (قل يوم الفتح لاينفع الذين كفروا ايمانهم ولاهم ينظرون.)[5]

بگو: روز پيروزى ايمان آوردن سودى به حال كافران نخواهد داشت، و به آنها هيچ مهلت داده نمى شود.

ابن دراج مى گويد:

از امام صادق (عليه السلام ) درباره اين آيه شريفه (روز فتح و پيروزى) شنيدم كه حضرت فرمود:

روز فتح، روزى است كه دنيا بر قائم (عليه السلام ) گشوده مى شود، و ايمان احدى كه تا قبل از ظهور آن حضرت مؤمن نبوده ديگر سودى ندارد، ولى آن كس كه پيش از فتح (و قيام قائم (عليه السلام )) مؤمن باشد و يقين به امامت او اقرار داشته و انتظار ظهور او را مى كشيده (اين ايمان) براى او سودبخش است. خداوند متعال قدر و منزلت او را بزرگ مي كند، و اين پاداش دوستان اهل بيت (عليه السلام ) مى باشد. [6]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

درآن پنج آيه مي باشد

آيات 18- 51- 52- 54- 54

1- (وجعلنا بينهم و بين القرى التي باركنا فيها قري ظاهره و قدرنا فيها السير سيروا فيها ليالي و اياما آمنين.) [1]

ميان آنها و سرزمين هايى كه بركت داده مقرر داشتيم (و به آنها گفتيم) شب ها و روزها در اين آبادي ها با امنيت كامل مسافرت كنيد.

محمد بن صالح همدانى گويد:

به صاحب الزمان (عليه السلام ) نوشتم كه اهل خانه و نزديكان مرا به خاطر حديثى كه از پدران شما روايت مى كنند آزار مى دهند.

حضرت مرقوم فرمود:

واى بر شما آيا قول خدا را در سورة سبأ نمى خوانيد كه فرمود " وجعلنا بينهم و بين القرى " تا آخر آيه- به خدا قسم مراد از«به قريه هايى كه مبارك گردانيده» مائيم و مراد خداوند از قريه هاى ظاهره- شمائيد.

و اين تفسير نيز از حضرت باقر و حضرت صادق و حضرت كاظم (عليهم السلام ) روايت شده است. [2]

و از اماع صادق (عليه السلام ) روايت شده كه فرمود:

در اين قرى به همراه قائم اهل بيت ما (عليه السلام )[3] در وقت ظهور آن حضرت سير مي كنيد. (انشاءالله)

2- (ولو ترى إذ فزعوا فلا فوت و أخذوا من مكان قريب  وقالو آمنا به وأنى لهم التناوش من مكان بعيد وقد كفروا به من قبل و يقذفون بالغيب من مكان بعيد " وحيل بينهم و بين ما يشتهون كما فعل باشياعهم من قبل إنهم كانوا في شك مريب. ) [4]

اگرببينى هنگامى كه فريادشان بلند مى شود، اما نمى توانند (از چنگال عذاب الهى) بگريزند

و آنها را از مكان نزديكى (از آنجا كه حتى انتظارش را ندارند) مى گيرند (از درماندگى آنها تعجب خواهى كرد و در آن حال) مى گويند ايمان آورديم، ولى چگونه مى توانند از فاصله دور به آن دسترسى پيدا كنند؟

آنها پيش از اين (كه در نهايت آزادى بودند) به آن كافر شدند (و نسبت هاى ناروا به آن مى دادند)

و از مكان دور دستى به جهان غيب پرتاب مى شدند (بى مطالعه درباره آن قضاوت مى كردند.) (سرانجام) ميان آنها و آنچه مورد علاقه شان بود جدائى افكنده شد، همان گونه كه با پيروان (و هم مسلكان) آنها از قبل عمل گرديد، چرا كه آنها در شك و ترديد بودند.

امام صادق (عليه السلام ) فرمود:

به خدا قسم مثل آنست كه مى بينم قائم آل محمد (عليه السلام ) بر حجر الاسود تكيه نموده و پس از شهادت به وحدانيت و عظمت خداوند، با هر كس درباره انبياء سلف، آدم و نوح و ابراهيم و موسى و عيسى و جد بزرگوارم محمد (صلي الله عليه و آله ) محاجه كند و مى گويد، من برتمام ايشان اولى هستم و هر كس در مورد قرآن با من محاجه نمايد، بايد بداند من برشناسايى قرآن و كتاب خدا از ديگران احق و اولي هستم آنگاه در مقام حضرت ابراهيم (عليه السلام ) دو ركعت نماز به جا آورده و خدا را به شايستگى و عظمت ياد مى فرمايد. [5]

عياشى از امام باقر (عليه السلام ) روايت كرده كه حضرت فرمود:

قائم آل محمد (عليه السلام ) پس از ظهور، مردم را به كتاب خدا (قرآن) و سنت پيامبر (صلي الله عليه و آله ) و ولايت اميرالمؤمنين (عليه السلام ) دعوت مى كند و به آنها مى فرمايد از دشمنان آل محمد (عليه السلام ) بيزارى جوئيد، در آن هنگام سفيانى از شام خروج نموده، به سوى زمين " پيدا " مى رود و زمين آنها را به امر خداوند فرو برده و " خسف " مى كند. [6]

دشمنان اهل بيت (عليه السلام ) در آن هنگام مي گويند ما به قائم آل محمد (عليه السلام ) ايمان آورديم در حالي كه پيش از اين، آن حضرت را منكر بوده و او را تكذيب مى نمودند، در آن وقت به آن حضرت خطاب مى رسد كه تمام آنها را به قتل برسانيد تا بعد از اين فتنه، فسادى در روى زمين واقع نشود. [7]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

در آن دو آيه مى باشد آيات  56 ـ 69

1- (أن تقول نفس ياحسرتي على ما فرطت في جنب الله و إن كنت لمن الساخرين.) [1]

افسوس بر من از كوتاهى هايى كه در اطاعت فرمان خدا كردم و (آيات او را) به استهزا گرفتم.

على بن سويد از امام كاظم (عليه السلام ) در تفسير آيه فوق روايت مى كند كه حضرت عليه السلام فرمود:

مراد از ((جنب الله)) اميرالمؤمنين (عليه السلام ) است، و همچنين امامان و اوصياى بعد از او در مكان و مقام رفيع و والائى باشند، تا برسد به آخر ايشان (خاتم الأوصياء) حضرت مهدى قائم (عليه السلام ). [2]

2- (وأشرقت الأرض بنور ربها.) [3]

و زمين (در آن روز) به نور پروردگارش روشن مى شود.

در حديث مفصلى كه از امام هشتم (عليه السلام ) نقل است آمده كه حضرت فرمود:

به هنگام قيام فرزند چهارم از فرزندان من (مهدى قائم آل محمد (عليه السلام ) )، زمين به نور پروردگارش را روشن و منور شود. [4]

و نيز امام صادق (عليه السلام ) در حديثى فرمود:

در وقت قيام مردم نيازى به نور خورشيد و ماه ندارند، شب و روزى يكى مى شود. [5]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

درآن سه آيه مى باشد آيات 28- 61- 66

ا- (وجعلها كلمه باقيه في عقبه لعلهم يرجعون.)[1]

او كلمه توحيد را كلمه باقيه در اعقاب خود قرار داد تا به سوى خدا بازگردند.

ابوحمزه ثمالى از على بن الحسين (عليه السلام ) و او از پدر خويش و او از پدر بزرگوارش على بن ابى طالب (عليه السلام ) نقل مى كند كه حضرت فرمود:

اين آيه " و جعلها كلمه باقيه في عقبه لعلهم يرجعون " درباره ما نازل شده، خداوند سبحان امامت را تا روز قيامت در اولاد حسين (عليه السلام ) قرار داده، و فرمود: براى امام غايب (حضرت قائم "عجل الله تعالي فرجه  ") ما دو غيبت است يكى از ديگرى طولانى تر است- غيبت صغرى و كبرى- در غيبت كبرى باقى نمى ماند بر اعتقاد امامت او مگر كسى كه يقينش به حضرت قوى و محكم باشد و در حق او شناخت و معرفت درستى داشته باشد. [2]

2- (و انه لعلم للساعه فلا تمترن بها واتبعون هذا صراط مستقيم.) [3]

و او سبب آ گاهى بر روز قيامت است (نزول عيسى گواه نزديكى رستاخيز است) هرگز در آن ترديد نكنيد و از من پيروي كنيد كه اين راه مستقيم است.

مقاتل بن سليمان و پيروان او از مفسرين گفته اند " و انه لعلم للساعه " اين آيه در شأن مهدى (آل محمد "عجل الله تعالي فرجه  ") نازل شده و در روايتى مدت آن چهل سال و در روايت ديگر بيست سال و در روايتى چهارده سال (حكومت جهانى خواهد داشت) و از غير آنها هم روايت شده است.[4]

در تفسير آمده كه پس از ظهور حضرت بقية الله "عجل الله تعالي فرجه "، حضرت عيسى از آسمان نزول مى كند و با امام زمان (عليه السلام ) نماز مى گذراد و نخست وزير حضرتش مى شود و به دست او سفيانى در صخره بيت المقدس كشته مى شود، چنانچه چهار تن از انبياء در ركاب حضرتش حاضر مى شوند كه عبارتند از ادريس، عيسى، خضر و الياس، كه زنده بوده و ظاهر مى شوند. معناى " علم الساعه " يعنى: علامت قيامت است، كه يكى از شرايط ساعت، ظهور حضرت بقية الله ((عجل الله تعالي فرجه )) است. [5]

3- (هل ينظرون الا الساعة أن تأتيهم بغتة و هم لايشعرون.) [6]

آنها چه انتظارى مى كشند؟ جز اين كه قيامت، نا گهان به سراغ آنها آيد در حالى كه خبر ندارند.

زرارة بن اعين گويد:

از حضرت امام باقر (عليه السلام ) پيرامون اين آيه پرسيدم، فرمود: مراد به ساعت، ساعت (ظهور) قائم "عجل الله تعالي فرجه  " است، كه ناگهان ظاهر خواهد شد. [7]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

درآن دو آيه مى باشد آيات 22-23

ا- (وفي السماء رزقكم و ماتوعدون.)[1]

روزى شما در آسمان است و آنچه به شما وعده داده مى شود.

علامه مجلسى (قدس سره ) در تفسير اين آيه شريفه از ابن عباس نقل مى كند كه او گفت:

)مراد از آنچه وعده مى دهد) خروج حضرت مهدى "عجل الله تعالي فرجه  " است. [2]

2-(فو رب السماء و الأرض إنه لحق مثل ما أنكم تنطقون. )[3]

سوگند به پروردگار آسمان و زمين كه اين مطلب حق است همانگونه كه شما سخن مى گوئيد.

اسحاق بن عبدالله از امام چهارم حضرت زين العابدين(عليه السلام ) پيرامون تفسير اين آيه روايتى نقل مى كند كه حضرت فرمود:

به درستى كه قيام قائم(عليه السلام ) حق است، بمانند سخنى كه با يكديگر رد و بدل مى كنيد (حق و حقيقت است).[4]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

(حم، والكتاب المبين، انا أنزلناه في ليلة مباركة إنا كنا منذرين- فيها يفرق كل امر حكيم.)[1]

2- (فارتقب يوم تأتي السماء بدخان مبين يغشي الناس هذا عذاب اليم  ربنا اكشف  عنا العذاب إنا مؤمنون ، أنى لهم الذكرى و قد جائهم رسول مبين. )[3]

درآن يك آيه مى باشد آيه 17

(إعلموا أن الله يحي الأرض بعد موتها.)[1]

بدانيد خداوند زمين را بعد از مرگ آن زنده مى كند.

سلام بن مستنير از امام باقر (عليه السلام ) نقل مى كند:

كه حضرت (در تفسير اين آيه شريفه) فرمود:

خداوند زمين را بوسيله قائم (عليه السلام ) پس از مردن آن به ظلم و ستم ،زنده مى كند. و پس از آن عدل و داد توسط حضرت قائم (عليه السلام ) رواج پيدا مى كند. [2]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

در آن چهار آيه مى باشد آيات36-37-38-87

ا- (قال رب فانظرني الى يوم يبعثون  قال فأنك من المنظرين  الى يوم الوقت المعلوم. ) [1]

گفت پروردگار مرا تا روز رستاخيز مهلت ده، فرمود تو از مهلت يافتگانى، (اما نه تا روز رستاخير بلكه) تا روز وقت معينى.
وهب بن جمع گويد: پرسيدم از حضرت صادق (عليه السلام ) ، روز مذكور در اين آيات چه روزى باشد حضرت فرمود؟:
اى وهب آن روزى است كه پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله ) بعد از قيام قائم ما مهدى (عليه السلام ) انتظار آن را مى كشد. [2]

2- (ولقد آتيناك سبعأ من المثاني و القرآن العظيم. ) [3]

ما به تو سوره حمد و قرآن عظيم داديم.
امام صادق (عليه السلام ) درباره سؤالى كه پيرامون اين آيه شريفه از حضرتش شد فرمود ظاهرش سوره حمد است هفت آيه دارد و دو مرتبه نازل شده يا اين كه در نماز تكرار مى شود و يا اين كه بهترين آيات است، و باطنش فرزندم است و هفتمين آنها قائم (عليه السلام ) است. [4]

مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

منبع:

درآن هشت آيه مى باشد

آيات 7- 39- 31- 55- 60- 65- 77- 78

ا- (و أن الساعة آتية لاريب فيها.)[1]

و اينك رستاخيز (ساعت قيامت) شكى در اين نيست.

ابى سعيد خدرى مى گويد:

پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله ) فرمود:

ساعت قيامت برپا نمى شود مگر اين كه دنيا را پر از ظلم و جور و دشمن بگيرد، سپس كسى از اهل بيت من قيام مى كند و دنيا را پر از عدل و داد كند بعد از اين كه پر از ظلم و دشمن شده باشد.[2]

سپس نشانه هاى قائم را بيان مى كند.

پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله ) فرمود:

مهدى از ما اهل بيت است، داراى پيشانى پهن و بينى كشيده عقابى، عدل و داد را بر زمين مى گستراند همان گونه كه از جور و ستم پرشده است تا آخر حديث. [3]

2- (اذن للذين يقاتلون بانهم ظلموا و إن الله على نصرهم لقدير)[4]

به كسانى كه بر آنان ستم شده است اجازه نبرد داده شد، و خداوند بر ياريشان تواناست.

امام صادق(عليه السلام ) در تأويل اين آيه شريفه فرمود:

اين آيه در باره قائم و اصحاب اوست، و هنگام قيام، خونب هاى حسين (عليه السلام )  مى خواهند و گويند:

مائيم صاحب اختياران خون، و خونخواهان امام حسين (عليه السلام ) هستيم. [5] و خداوند متعال به آنان وعده نصر و پيروزى بر كفار و معاندين را داده است.[6]

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید.....

در آن يك آيه مي باشد

آيه 24

1 ـ (حتي اذا راوا ما يوعدون فسيعلمون من اضعف ناصراً و اقل عدداً)[1]

تا زمان كه آنچه را به آنها وعده داده شد ببينيد آنگاه مي دانند چه كسي ياورش ضعيفتر و جمعيتش كمتر است.

محمد بن فضيل از امام چهارم حضرت علي بن الحسين  عليه السلام نقل مي كند كه حضرت در ذيل اين آيه شريفه فرمود :

«ما يوعدون» در اين آيه حضرت قائم , مهدي  و اصحاب آن جناب و انصار اوست , هنگام ظهور حضرت قائم دشمنان او ضعيف و تعدادشان بسيار كم بوده و يكديگر را ياري نمي دهند.[2]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

در آن دو آيه مى باشد. آيات 14ـ29

ا- (قل للذين آمنوا يغفروا للذين لايرجون أيام الله، ليجزى قوما بما كانوا يكسبون.)[1]

به مؤمنان بگو:

كسانى را كه اميد به ايام الله (روز رستاخيز) ندارند مورد عفو قرار دهد تا خداوند در آن روز هر قومى را به اعمال! كه انجام مى دادند جزا دهد.

روزى حضرت سجاد (عليه السلام ) خواست يكى از غلامان را تأديب كند، آن غلام آيه فوق را تلاوت نمود.

حضرت تازيانه را به زمين انداخت، غلام گريه كرد، حضرت به او فرمود: چرا گريه مى كنى؟ غلام عرض كرد:

اى مولاى من معلوم مى شود من از كسانى هستم كه به روزهاى خدا- ايام الله- اميدوارى ندارم. حضرت فرمود:

تو اميد دارى؟ عرض كرد: بلى اى مولاى من.

حضرت فرمود: تو در راه رضاى خدا آزادى، من دوست ندارم مالك! بنده اى باشم كه

به ايام الهى اميدوار است بروكنار قبر رسول خدا (صلي الله عليه و آله ) دعا كن و بگو پروردگارا على بن الحسين (عليه السلام ) را بيامرز. [2]

و نيز از حضرت صادق (عليه السلام )روايت شده كه پيرامون ايام الله فرمود: اميدوارى در آيه مذكور سه روز است:

ا- روز قيام قائم، مهدى(عليه السلام)

2- روز رجعت.

3- روز قيامت. [3]

(هذا كتابنا ينطق عليكم بالحق. )[4]

اين كتاب ماست كه به حق با شما سخن مى گويد.

ابى بصير مى گويد به امام صادق(عليه السلام ) عرض كردم: منظور كلام خدا از " هذا كتابنا ينطق عليكم بالحق " چيست؟

حضرت فرمود:

كتاب كه سخن نمى گويد بلكه محمد و اهل بيت او- (اول آنها على اميرالمؤمنين و آخرينشان قائم(عليه السلام ))- آنهايند كه ناطقون به كتاب مى باشند. [5]

اولين سخن قائم آل محمد "عجل الله تعالي فرجه  " هنگام ظهور كنار كعبه، " أنا بقية الله) است. سپس اين آيه را " بقية الله خير لكم إن كنتم مؤمنين " [6]تلاوت مى كند. [7]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

درآن سه آيه مى باشد آيات 3-33- 6 3

1- (و أذان من الله و رسوله الى الناس يوم الحج الا كبر)[1]

و اين اعلامى از ناحيه خدا وپيامبرش به (عموم) مردم در روز حج اكبر (روز عيد قربان) است.

امام باقر و امام صادق(عليه السلام ) فرمودند: اين حج بزرگ  هنگام ظهور قائم ماست، كه مردم را به سوى خود دعوت كند. [2]

2- (هو الذى أرسل رسوله بالهدى و دين الحق ليظهره على الدين كله و لوكره ا لمشركون. )[3]

او كسي است كه رسولش را با هدايت و آيين حق فرستاده تا او را بر همه آيين ها  غالب گرداند، هر چند مشركان كراهت داشته باشند.

ابن بصير و سماعه هر دو روايت مى كنند از امام صادق (عليه السلام ) كه فرمود:

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید.....

در آن دو آيه مي‌باشد

آيات 15 ـ 16

فلا اقسم بالخنس الجوار كنس.

سوگند با ستارگاني كه باز مي گردند, حركت مي‌كنند و از ديده‌ها پنهان مي‌شوند.

هاني گويد:

از امام باقر عليه السلام معني اين آيه شريفه را پرسيدم, حضرت فرمود:

مراد به خنس امامي است كه برگشت كند از غيبت سال 260 هجري پس ظاهر مي‌شود مانند ستاره (درخشان) شهاب ثاقب.

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

در آن يك آيه مى باشد آيه 8

(1- فآمنوا بالله و رسوله والنور الذي انزلنأ والله بما تعملون خبير.)[1]

به خدا و رسول او و نورى كه نازل كرده ايم ايمان بياوريد و بدانيد خدا به آنچه انجام مى دهيد آگاه است.

زيد بن ارقم گفت:

هنگامى كه پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله ) در حجه الوداع به غدير خم رسيد و دستور ايستادن و نماز را داد، سپس خطبه خواند و اين آيه را تلاوت نمود و فرمود:

اى مردم اين نور منم، سپس بعد از من على، سپس از نسل او (جانشينان) تا قائم مهدى (عجل الله تعالي فرجه )  مى باشد.[2]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

در آن يك آيه مي باشد آيه 5

1 ـ ( و ذلك دين القيمه ) [1]

و اين است آئين مستقيم و صحيح و پايدار .

ابي بصير از امام صادق عليه السلام نقل مي كند :

كه حضرت در تفسير آيه :

و « وذلك دين القيمه » فرمود خداوند متعال مي فرمايد : اين دين ، دين قائم آل محمد «عجل الله تعالي فرجه » است . [2]

آري دين واقعي و حقيقي و پياده كردن آن به تمام معني دين كه به دست مبارك حضرت بقيه الله الاعظم « عجل الله تعالي فرجه » در اين جهان به اجرا گذاشته مي شود و در وقت ظهور حضرت موبه مو به آن عمل خواهد شد .

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

در آن نه آيه مي باشد

آيات 2 و 3 و 60 و 124 و 133 و 148 و 155 و 261 و 285

1 ـ( الم ذلك الكتاب لا ريب فيه هدي للمتقين، الذين يومنون بالغيب)[1]

اين همان كتابي است كه در آن ترديدي نيست ، و وسيله هدايت براي همه  پرهيزكاران است .

(پرهيزكاران )آنهاهستند كه به غيب ايمان مي آورند.

(متقين ) اشاره به شيعيان حضرت امير المومنين علي (عليه السلام ) مي باشند .

(الغيب) اشاره به حضرت حجت ابن الحسن (عجل الله تعالي فرجه ) مي باشد . [2]

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید.....

در آن يك آيه مي باشد آيه 1

1 ـ ( والسماء ذات البروج ) [1]

سوگند به آسمان كه داراي برج هاي بسيار است .

اصبغ بن نباته ميگويد :

از ابن عباس «رض» شنيدم كه رسول خدا فرمود :

منم آسمان و برج هاي آن امامان از اهل بيت و عترت من مي باشند كه اول ايشان علي است و آخر ايشان مهدي است و آنها دوازده نفرند . [2]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

ا- (ليحق الحق و يبطل الباطل ولوكره المجرمون. )[1]

تا حق تثبيت شود و باطل از ميان برود، هر چند مجرمان كراهت داشته باشند.

جابر مى گويد:

شنيدم امام باقر(عليه السلام ) درباره آيه شريفه " ليحق الحق و يبطل الباطل،) تا آخر... مى فرمود:

مراد اين است كه هنگام خروج، حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه )، حق آل محمد (عليهم السلام )را تثبيت كند، و باطل را براندازد كه اشاره به بنى اميه است. [2]

2- (و قاتلوهم حتى لاتكون فتنة و يكون الدين كله لله. )[3]

و با آنها پيكار كنيد تا فتنه (شرك و سلب آزادى) برچيده شود و دين (و پرستش) همه مخصوص خدا باشد.

محمد بن مسلم گويد:

به امام باقر (عليه السلام )عرض كرده تأويل آيه شريفه " و قاتلوهم " تا آخر را بفرماييد.

حضرت فرمود:

هنوز تأويل اين آيه فرا نرسيده است، هنگامى كه قائم ما قيام كند

كساني كه در آن زمان بر روى زمين باشند تأويل اين آيه را خواهند ديد، و دين محمد (صلي الله عليه و آله )جهان را فرا خواهد گرفت و مشركى بر روى زمين باقى نخواهد ماند. [4]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

در آن يك آيه مي‌باشد آيه 19 1ـ لتركبن طبقا" عن طبق.[1] كه همه شما دائما" از حالي به حال ديگر منتقل مي شويد. امام صادق فرمود: براي قائم ما غيبت طولاني خواهد بود اصحاب كه در حضور بودند عرض كردند به چه سبب غيبت آن بزرگوار طولاني خواهد شد پيامبر فرمود: بايد اعمال و طريقه زشتي كه امت هاي گذشته در غياب پيامبرانشان مرتكب شدند اين امت هم در غيبت حضرت قائم امام فرد فرد انجام دهند سپس اين آيه را تلاوت نمود: لتر كبن طبقا" عن طبق طبرسي از امير المومنين روايت كرده كه حضرت فرمود: همان مكر و حيله اي كه امت هاي گذشته نسبت به خلفا و اوصياء پيامبران نمودند اين امت نيز نسبت به من و فرزندانم مرتكب خواهند شد . [2] اين كلام مبارك اشاره به ظلم هايي است كه بعد از پيامبر صلي الله عليه و آله اين مردم مرتكب شدند ،اجتماع آنها در سقيفه بني ساعده وبر كناري امام امير المومنين از مقام خلافت و وصايت كه خلاف نص صريح قرآن و پيامبر است ، و برگزيدن ابوبكر به جاي حضرت امير المومنين علي عليه السلام و سپس حلال خدا راحرام و حرام او را حلال كردن و آتش زدن درب خانه امير المومنين عليه السلام كه منجر به ضرب و شتم [3] و سقط جنين « محسن » شد و ستم هايي كه زمامداران جور و ستم به خاندان عترت و طهارت كردند ، همچون قتل و زندان و شكنجه و اسارت و ... ستمي كه به دوستداران و علاقمندان اهل بيت روا داشته اند ـ به اميد روزي كه منجي عالم بشريت حضرت مهدي آل محمد «عجل الله تعالي فرجه » ظهور نمايند و با قدرت يد اللهي خود از آنان و از اعوان و انصار و يارانشان انتقام بگيرند ـ اللهم ارنا الطلعه الرشيده و الغره الحميده ... .

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

درآن چهار آيه مى باشد آيات 11-12-13- 105

1- (و كم قصمنا من قريه كانت ظالمة و انشأنا بعدها قومآ آخرين، فلما أحسوا بأسنا اذا هم منها يركضون ، لاتركضوا و ارجعوا إلى ما أترفتم فيه و مسا كنكم لعلكم تسئلون.)[1]

چه بسيار مناطق آبادى كه ستم در آن مى شد را ما در هم شكستيم و بعد از آنها قوم ديگرى روى كار آورديم.

آنها هنگامى كه عذاب ما را احساس كردند نا گهان پا به فرار گذاشتند.

فرار نكنيد، به زندگى پرناز و نعمتتان و به مسكنهاى پرزرق و برقتان بازگرديد تا سائلان بيايند و از شما تقاضا كنند.

امام باقر(عليه السلام ) (ذيل اين آيات) فرمود:

زمانى كه حضرت قائم (عليه السلام ) ظهور كند جمعى را مى فرستد تا بنى اميه را از شام به حضورش بياورند. بنى اميه چون اين خبر را مى شنوند به سوى روم فرار مى كنند.

اهل روم، به آنها مى گويند ما نمى گذاريم داخل مملكت ما بشويد، تا آن كه در دين ما وارد شده و نصرانى شويد آنها صليب بگردن خودشان انداخته، وارد شوند، هنگامى كه اصحاب حضرت قائم (عليه السلام ) وارد روم شوند

روميان از انان امان و صلح مي طلبند، ايشان گويند ما امان به شما نمى دهيم تا بنى اميه را تسليم بنمائيد، تمام افراد بني اميه را به اصحاب آن حضرت تحويل دهند، در آن وقت به انها خطاب مى كند فرار نكنيد، به سوى شام برگرديد، بايد بازخواست شويد و از ايشان سؤال مي كنند،گنج ها را كجا پنهان كرده ايد و به چه علت حضرت سيد الشهداء (ع) و يارانش و ائمه و پيروان آنان را به قتل رسانديد، در آن هنگام با كمال حسرت و ندامت  مى گويند واى بر ما كه مردمى ظالم و ستمگر بوديم، اصحاب آن حضرت  ايشان را با شمشير قهر خويش درو كرده و انها را هلا ك و نابود كنند. [2]

2. (ولقد كتبنا في الزبور من بعد الذكر ان الارض يورثها عبادي الصالحون)[3]

ما در زبور بعد از دكر (تورات) نوشتيم كه بندگان صالح من وارث (حكومت) زمين خواهند شد. از حضرت باقر و حضرت صادق (عليه السلام )  روايت شده است كه فرمود: بندگان صالح مذكور در اين ايه كه زمين را به ارث مى برند قائم و اصحاب او هستند. [4]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

اـ (قل أرأيتم إن أصبح مآؤكم غورا فمن يأتيكم بماء معين. )[1]

بگو:

به من خبر دهيد اگر آب هاى (سرزمين) شما در زمين فرو رود چه كسى مى تواند آب جارى در دسترس شما قرار دهد.

ابوبصير از امام صادق (عليه السلام ) نقل مى كند:

كه حضرت در تأويل اين آيه شريفه فرمود:

يعنى اگر امامتان غايب شود كيست امام ظاهرى كه برايتان آورد خبرهاى آسمان و زمين و حلال و حرام خدا را برايتان بيان كند.[2]

و نيز امام باقر (عليه السلام ) فرمود :

اين آيه در حق امام قائم (عليه السلام ) نازل گرديد.

مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)                                                                                                         

در آن پنج آيه مي باشد

آيات 1 ، 2 ، 9 ، 10 ، 14

1 ـ ( والليل اذا يغشي ، و النهار اذا تجلي ) [1]

قسم به شب در آن هنگام كه جهان را بپوشاند .

و قسم به روز هنگامي كه تجلي كند .

محمد بن مسلم گويد : از حضرت باقر تاويل آيات فوق را سئوال نمودم ، فرمود مراد از ليل « اولي » و «دومي » است كه تاريكي جهل و ستم آنها روشنائي امير المومنين  رادر خلافتي كه براي خودشان تشكيل دادند پوشاند و حق آن بزرگوار را غصب نمودند.

و آن حضرت صبر كرد تا دولت آنها به پايان رسيد ، و مقصود از نهار ( وجود مقدس ) حضرت قائم  آل محمد عجل الله تعالي فرجه  است چون ظاهر شود باطل را محو نمايد و از بين ببرد ، و در قرآن خداوند مثل هايي براي مردم زده ولي مخاطب قرآن پيامبر اكرم و ما ائمه هستيم و مثل هاي قرآن را جز ما كسي نمي داند و نمي فهمد . [2]

2 ـ ( وكذب بالحسني ، فسنيسره لليسري فانذرتكم نارا" تلظي ) [3]

و پاداش نيك ( الهي ) را تكذيب كند .

ما به زودي او را در مسير دشواري قرار مي دهيم .

امام صادق (عليه السلام ) فرمود : «ليله» حضرت فاطمه سلام الله عليها  است و « قدر» خداوند است و هر كس به «فاطمه » معرفت داشته باشد ، به درستي كه شب قدر را درك نموده ( و در حقيقت خدا را شناخته است ) وحضرت فاطمه (سلام الله عليها ) را فاطمه ناميدند به اين دليل كه مردم از معرفت او قطع و دورند ( يعني كسي به كنه معرفت حضرت فاطمه سلام الله عليها  نرسيده است ) و « ليله القدر خير من الف شهر » يعني :

بهتر است از هزار مومن است و حضرت فاطمه زهرا  ـ ام المومنين است و « تنزيل الملائكه و الروح» ملائكه ، مومنين هستند كه داراي علوم آل محمد  اند ، و « روح القدس»  حضرت فاطمه  است و «مطلع الفجر» يعني خروج قائم آل محمد  . [4]

درآن پنج آيه مي باشد

آيات 8 1-83- 40 1- 41 1-00 2

1 ـ (شهدالله انه لا اله الا هو و الملئكه و اولو العلم قائما بالقسط لا اله الا هو العزيز الحكيم* إن الدين عند الله الاسلام. ) [1]

خداوند شهادت داد، كه خدايي جز او نيست كه قائم به عدل است و ملائكه و دانشوران نيز گواهى داده اند، خدايي جز آن خداي عزيز و حكيم نيست؟ همانا دين نزد خدا اسلام است.

محمد بن عثمان سمرى (ثائب خاص حضرت حجت) مي گويد:

چون حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه ) متولد شد نورى از بالاي سر او تابيد و سر به آسمان كشيد، سپس آن جناب به سجده افتاد، و سر بلند نمود و اين آيه را خواند: شهد الله انه لا اله تا آخر آيه. [2]

2- (و له اسلم من في السموات و الارض طوعا و كرها و اليه يرجعون.) [3]

تمام كساني كه در آسمان ها و زمين هستند از روي اختيار يا از روي اجبار در برابر (فرمان) او تسليمند و به سوي او باز مي گردند،

رفاعه بن موسي مي گويد: از امام جعفر صادق (عليه السلام ) شنيدم كه فرمود: در زمان ظهور قائم آل محمد عجل الله تعالي فرجه  زميني باقي نمي ماند مگر آن كه در آن به شهادت ندا مي شنوند. [4]

3- (و تلك الايام نداولها بين الناس. ) [5]

و ما اين روزها (پيروزي و شكست) را در ميان مردم مي گردانيم (كه اين خاصيت زندگي جهان است).

امام صادق (عليه السلام ) فرمود: از زمان خلقت آدم، دولتي از خدا و دولتي از شيطان بوده پس در اين زمان دولت خدا كجا است؟ آري صاحب دولت خدا فقط قائم آل محمد (عجل الله تعالي فرجه) است. [6]

4- (وليمحص الله الذين آمنوا و يمحق الكافرين. ) [7]

و تا خداوند افراد با ايمان را خالص گرداند و ورزيده شوند و كافران را تدريجا نابود سازد.

ابن عباس مي گويد:

پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله ) فرمود: همانا علي وصي من است و قائم منتظر مهدي از فرزندانش مي باشد كه زمين را پر از عدل و داد مي كند، پس از آن كه از جور و ستم پر شده باشد، سوگند به آن كس كه مرا به حق، بشير و نذير برانگيخت، كساني كه ثابت قدم بمانند محققاً از كبريت احمر عزيزتر و گران بهاترند، جابر بن عبدالله برخاست و عرض كرد:

اي رسول خدا: آيا براي قائم از فرزندان شما غيبتي باشد؟ فرمود: آري سپس اين آيه را تلاوت نمود: و ليمحص الله الذين آمنوا تا آخر آيه. [8]

5- (يا ايها الذين آمنوا اصبروا و صابروا و رابطوا و اتقو الله لعلكم تفلحون.) [9]

اي كساني كه ايمان آورده ايد (در برابر مشكلات و هوس ها) استقامت كنيد و در برابر دشمنان (نيز) استقامت نماييد و از مرزهاي خود مراقبت به عمل آوريد و تقوي الهي پيشه سازيد شايد رستگار شويد.

يزيد بن معاويه عجلي از امام باقر (عليه السلام ) نقل كرده كه حضرت درباره تفسير اين آيه فرمود اي كساني كه ايمان آورده ايد، بر انجام واجبات صبر و استقامت داشته باشيد و در برابر آزار و اذيت دشمنان بردبار و صبور باشيد و با امام خودتان حضرت مهدي منتظر (عجل الله تعالي فرجه) در تماس و ارتباط باشيد.[10]

درآن هفت آيه مي باشد

آيات 38-53-28 1-57 1- 59 1- 165-87 1

1- (و نادي أصحاب الاعراف يعرفونهم بسيماهم قالوا ما أغني عنكم جمعكم و ما كنتم تستكبرون. )[1]

و اصحاب اعراف مرداني (از دوزخيان را) كه از سيمايشان آنها را مي شناسند صدا مي زنند و مي گويند ديديد كه گردآوري شما (از مال و ثروت و زن و فرزند) و تكبرهاي شما به حالتان سودي ندارد؟

حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه ) و آباء طاهرينش اصحاب اعراف هستند، امام صادق (عليه السلام ) فرمود ابن كوا آمد خدمت حضرت اميرالمومنين صلوات الله عليه و از حضرت تفسير اين آيه (و نادي اصحاب الاعراف...) پرسيد حضرت فرمود:

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید......

درآن پنج آيه مى باشد آيات 5- 6-13-33- 81

ا- (فاذا جاء وعد أولاهما بعثنا عليكم عبادا لنا أولي بأس شديد فجاسوا خلال الديار و كان وعدأ مفعولأ  ثم رددنا لكم الكره عليهم و أمددنا كم بأموال و بنين و جعلناكم أكثر نفيرأ.)[1]

هنگامى كه نخستين وعده فرا رسد مردانى پيكارجو را بر شما مى فرستيم، خانه ها را جستجو مى كنند و اين وعده اى است قطعى.

سپس شما را بر آنها چيره مى كنيم و اموال و فرزندانتان را افزون خواهيم كرد و نفرات شما را بيشتر (از دشمن) قرار مى دهيم.....

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید.....

درآن دو آيه مي باشد آيات 6ـ33

ا- (وأولوا الأرحام بعضهم أولى ببعض في كتاب الله. ) [1]

و خويشاوندان نسبت به يكديگر در آنچه خدا مقرر داشته اولى هستند.

ابن بابويه از حضرت امام حسين (عليه السلام ) روايت كرده، كه حضرت در باره تأويل آيه" وأولوا الأرحام بعضهم اولى ببعض في كتاب الله " از پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله ) سئوال نمود. پيامبر خدا فرمود:

به خدا سوگند پروردگار غير از شما را از اين آيه قصد نكرده شما " اولوا الأرحام " مى باشيد وقتى من وفات نمودم پدرت على به من اولى و احق است پدرت كه وفات نمود برادرت حسن اولى است و تو بعد از برادرت حسن اولى هستى. گفتم: اى رسول (صلي الله عليه و آله ) بعد از من چه كسى اولى و احق به ولايت و وصايت است.

فرمود فرزندت على زين العابدين (عليه السلام ) و يك به يك را اسم برد تا حضرت حجت (عليه السلام ) سپس فرمود:

اين نه نفر از فرزندان تو و از صلب تو هستند نهمين آنها غيبت اختيار مى كند و از نظر مردم پنهان مى شود خداوند به تمام ايشان علم و دانش و فهم عطا فرموده، طينت آنها از طينت من است، هر كس آنها را دوست بدارد مشمول شفاعت من خواهد بود. [2]

2- (إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطهركم تطهيراً.) [3]

خداوند چنين مى خواهد كه پليدى و گناه را از شما دور كند و كاملأ شما را پاك سازد. اميرالمؤمنين (عليه السلام ) فرمود:

روزى با حسنين(عليهما السلام ) و فاطمه (سلام الله عليها ) به حضور پيامبر اكرم در حجره ام سلمه شرفياب شديم، جبرئيل آيه ( انما يريد الله ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطهركم تطهيرا) رانازل نمود آن حضرت فرمود:

يا على اين آيه در شأن تو و فاطمه و حسنين و امامان گرامى از فرزندان حسين (عليه السلام ) نازل شده، گفتم اى رسول خدا ائمه بعد از شما چند نفرند؟

فرمود: دوازده نفرند، اول آنها تو هستى بعد از تو حسن و حسين و على بن الحسين زين العابدين و يك به يك اسامي ايشان را تا حضرت حجت "عجل الله تعالي فرجه  " بيان نمود و فرمود اسامى تمام شما بر پايه عرش نوشته شده در شب معراج پروردگار فرمود: اينها نام اوصياء و امامان بعد از تو مى باشند، همه ايشان پاك و پاكيزه و معصوم هستند، و دشمنان آنها ملعونند. [4]

مهدى قائم (عليه السلام ) از اهل بيت است.

پيامبر (صلي الله عليه و آله ( فرمود: اگر از دنيا تنها يكروز باقى ماند خداوند مردى را از اهل بيت من برمى انگيزد تا زمين را از عدل و داد پرنمايد چنان كه از جور و ستم پرشده باشد.[5]

اميرالمؤمنين (عليه السلام ) فرمود: مهدى از ما اهل بيت است خدا او را (براى قيام) در يك شب آماده مى كند. [6]

مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

درآن چهارآيه مى باشد آيات 5-24-44- 45

1ـ (و ذكّرهم بايام الله. )[1]

و ايام الله را به آنها متذكر شود.

از مثنى الحناط، از امام باقر و امام صادق (عليهما السلام ) روايت است كه در ذيل اين آيه شريفه كه فرمودند: ايام الله-روزهاى خدا- سه روز است، روز قيام قائم و رجعت و روز قيامت.[2]

2 - (الم تركيف ضرب الله مثلأ كلمة طيبة كشجرة طيبه اصلها ثابت و فرعها في السمـاء. ) [3]

آيا نديدى چگونه خداوند كلمه طيبه (و گفتار پاكيزه) را به درخت پاكيزه اى تشبيه كرده كه ريشه آن (در زمين) ثابت و شاخه آن در آسمان است.

سلام خثمعى مى گويد : بر امام باقر (عليه السلام ) وارد شدم و پيرامون اين آيه شريفه پرسش نمودم؟

حضرت فرمود: اى سلام، درخت، محمد، و فروع آن على اميرالمؤمنين و ميوه آن حسن و حسين، و شاخه آن فاطمه، و فروع آن شاخه، امامانى هستند كه از فرزندان فاطمه (عليه السلام ) مى باشند، و برگ هاى آن درخت، شيعيان و دوستداران اهل بيت (عليهم السلام ) مى با شند. [4]

به درستى كه حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه ) آخرين امام معصوم از فرزندان فاطمه و على (عليهما السلام ) مي باشد پس به تحقيق اين آيه شريفه شامل و منطبق بر حضرت است.

3- (فيقول الذين ظلموا ربنا اخرنا الى اجل قريب.) [5]

- آن روز كه ظالمان مى گويند پروردگار، مدت كوتاهى ما را مهلت ده.

محمد بن مسلم از امام باقر (عليه السلام ) در تفسير آيه كريمه روايت نقل مى كند كه حضرت فرمود: مى خواستند (ظالمان و ستمگران) تا خروج حضرت قائم (عليه السلام ) مهلت گيرند. )[6]

4- وسكنتم في مساكن الذين ظلموا انفسهم. [7]

شما نبوديد كه در منازل و (كاخ هاى) كسانى كه به خويشتن ستم كردند سكنى گزيديد؟

جمعى در محضر امام صادق (عليه السلام ) بودند، سخنى از خانه هاى بني العباس به ميان آمد، مردى گفت:

خداوند خرابى آنها را بما بنماياند، امام صادق (عليه السلام ) فرمود: چنين مگو آنجا مسكن حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه ) و اصحابش خواهد شد مگر نشنيده اى كه خداوند مى فرمايد: (و سكنتم) تا آخر آيه. [8]

مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

درآن يك آيه مى باشد آيه 7

ا ـ (إنما انت منذر و لكل قوم هاد. ) [1]

تو تنها بيم دهنده اى ، و براى هر گروهي هدايت كننده اى هست.

زمين از حجت حق خالى نخواهد ماند.

عبدالله بن عباس مى گويد: پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله ) فرمود: من سيد انبياء هستم و على بن ابى طالب سيد اوصياء ، به درستى كه جانشينان بعد از من 12 نفرند كه هدايت كنندة اقوام و مردم زمانشان مى باشند، اول آنها علي بن ابى طالب و آخرينشان القائم (عجل الله تعالي فرجه ). [2]

مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)                                                                                                            

درآن شش آيه مى باشد

آيات 31- 35-33-89-115-158

1- (حتى إذا جائتهم الساعة بغتة.) [1]

تا هنگامى كه نا گهان ساعت (قيامت )فرا مى رسد.

الساعه- اشاره به علائم و نشانه هاى آخر الزمان و پديد آمدن آنها پيش از ظهور و قيام حضرت مهدى (عجل الله تعالي فرجه ) مى باشد. [2]......

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید.....

کتاب عبقری الحسان از نوشته های ارزشمند عالم بزرگ حضرت آیه الله حاج شیخ علی اکبر نهاوندی می باشد.

موضوع کلی کتاب مزبور ،در احوالات حضرت ولی عصر ارواحنا فداه می باشد از میلاد و…

و در باب های مختلف به نقل قضایای مربوط به ایشان پرداخته است، مثلا روایات معصومین علیهم السلام راجع به آن بزرگوار و یا اثبات وجود آن حضرت از طریق روایات عامه(اهل سنت).

اما موضوعی که به طور خاص به آن پرداخته شده است، ارتباط با حضرت ولیعصر ارواحنا فداه می باشد و همچنین نقل جریان کسانی است که موفق به دیدار آن حضرت شده اند، چه از زمان ولادت تا غیبت صغری و چه پس از آن و چه به صورت مکاشفه و رویا و یا به صورت حضوری.

اصل کتاب مزبور در دو جلد سنگی می باشد، اما خلاصه شده آن به نام برکات حضرت ولی عصر ارواحنا فداه در بازار موجود می باشد.

منبع : ظهور 12

یکی از مطالب یقینی و حتمی اسلامی که در قرآن کریم ( توبه/۳۳ ، صف / ۹ ، انبیا / ۱۰۵ ، قصص / ۵ ، اعراف / ۱۲۸ ) و روایات اسلامی آمده است اندیشه ی پیروزی نهایی حق و صلح و عدالت بر نیروی باطل و ستیز و ظلم و گسترش جهانی ایمان اسلامی و استقرار کامل و همه جانبه ی ارزشهای انسانی است (که همه ی فرقه ها و مذاهب اسلامی با تفاوت هایی به آن معتقدند) که بنا بر فرمایش پیامبر اکرم و تمام معصومین دیگر ، تحقق این امر به وسیله ی شخصیتی عالیقدر به نام «مهدی» خواهد بود. قرآن در جنبه هدایت، کتابی است که نقصان ندارد و شرح و بسط و تفسیر و تأویل آیات آن را به فرموده ی خود قرآن پیامبر اکرم به عهده دارند : «انا انزلنا الیک الذکر لتبین للناس ما نزل الیهم» در این آیه پیامبر اکرم اولین مفسر معصوم آیات قرآن هستند و پس از ایشان به ارشاد و فرموده ی پیامبر معصوم امامان یکی پس از دیگری مفسران معصوم قرآنند. با توجه به این مطلب بنا بر روایات فراوان (مورد قبول همه ی فرقه های اسلامی) پیامبر اکرم به طور مکرر نام و مشخصات حضرت را ذکر کرده اند و وعده ی آمدن و ظهور ایشان را داده اند و حتی بار ها نسب حضرت را ذکر کرده اند (مثلا فرموده اند نهم از فرزندان حسین است) مجموعه ی این روایات را آیت الله صافی در کتاب مفصل و ارزشمند منتخب الاثر جمع آوری کرده اند ، و پس از رسول اکرم یکایک امامان معصوم در باره ی ایشان سخن گفته اند و وعده ی ظهور ایشان و قیام حضرت را داده اند و اینکه ایشان فرزند امام حسن عسکری خواهد بود. این مسأله بقدری حائز اهمیت است که معصومین فرموده اند اگر از عمر دنیا حتی یک روز بیشتر باقی نمانده باشد او ظهور خواهد کرد (این تعبیر برای تأکید بر ظهور حضرت است) بنا بر روایات فراوان در شب نیمه ی شعبان سال ??? هجری قمری امام حسن عسکری فرمودند امشب فرزندم مهدی موعود از نرجس خاتون متولد خواهد شد وپس از آن هم ایشان را بارها به خواص از شیعیان خود نشان داده اند . برای اطلاع بیشتر در این زمینه مطالعه ی کتب زیر مفید است : کتاب قیام و انقلاب مهدی / شهید مطهری و دادگستر جهان / آیت الله امینی و امامت و مهدویت ج ۱و۲ / آیه الله لطف الله صافی گلپایگانی ، فلسفه امامت، دکتر سید یحیی یثربی، قم، وثوق، چاپ اوّل، ۱۳۷۸ ش، صص ۱۱۲ – ۱۲۷٫ موفق باشید.

منبع : ظهور۱۲

اعتقاد به مهدی موعود یک اعتقاد عمیق دینی است که در تمام ادیان و مذاهب جهان از آن سخن به میان آمده است. و همانند توحید و نبوت و معاد و … د تمام ادیان به ویژه اسلام اصالت دارد و در جای خود ثابت شده که اعتقادات دینی بشر در فطرت او ریشه قطعی دارند. این اعتقاد با خواسته‌های درونی انسان هماهنگی کامل دارد. در حقیقت تعالیم دینی تعیین کننده و تأمین کننده خواسته‌های بشر و تکمیل کننده خلقت انسان است. پس عقیده دینی در ژرفای فطرت جای دارد و یک میل باطنی است. البته مانند سایر امیال بشر در شرایط گوناگون شدت و ضعف یا کم و زیاد می‌شود. اما اصل خواسته به کلی از بین نمی‌رود. از این نظر اعتقاد به مهدویت ضرورت فطری و در جهت خواست درونی انسان‌ها است و لذا تمامی ادیان به این خواسته فطری پاسخ داده و مسائلی را در مورد آن مطرح کرده‌اند.

بنابراین اعقتاد به مهدویت یک عقیده اصیل دینی بوده که مبتنی بر اصل امامت است. و احساس ناکامی و تبعیض و ستم در ادوار مختلف تاریخ، باعث پیدایش آن نشده است. از آنجا که اعتقاد به مهدی موعود به عنوان امام معصوم، فرع بر اعتقاد به اصل امامت در اسلام راستین است نیز از ضرورت اعتقاد به اصل امامت نشأت می‌گیرد. در اینجا لازم است اشاره‌ای کوتاه به ضرورت امامت داشته باشیم:

امامت در لسان قرآن و احادیث، منصب و مقامی است که خداوند به افرادی از خواص بندگان شایسته خود عطا می‌کندو دارندگان آن منصب، کارگزاران خدا و نگهبان امورو احکام دین خدا و گواه بر خلق خدا هستند.

در احادیث آمده است: هیچکس وارد بهشت نشود مگر اینکه آنها را بشناسد و آنان هم او را بشناسند و وارد آتش نشود مگر کسی که آنها را انکار کند و آنها او را انکار نمایند. امام از حق و قرآن جدا نمی‌شود و قرآن و حق از امام جدا نمی‌شود.

امامت رهبریت سیاسی و فکری و دینی است که از طرف خدا برای هدایت مردم به سعادت تعیین شده است.

امام باقر(ع) فرموده است: «لایکون العبد مؤمنا حتی یعرف الله و رسوله و الائمة کلهم و امام زمانه و یرد الیه و یسلم له. ثم قال: کیف تعرف الآخر و هو یجهل الاول»(کافی، ج۱، ص۱۸۰). «بنده خدا مؤمن نخواهد بود مگر اینکه خدا و رسول و همه امامان را بشناسد و نیز امام زمانش را بشناسد و در تمام امور خود به او مراجعه کند و تسلیم امر وی باشد؛ سپس فرمود: «چگونه می‌شود که آخرین امام را بشناسد در صورتی که اولین امام را نشناخته باشد؟»

منبع : ظهور۱۲

ما برای اثبات وجود امام زمان(ع) دلایل متعددی اقامه می‌کنیم که برخی از این دلیل‌ها عقلی و کلی است، برخی دیگر برگرفته از آیات و روایات است.

روایات نیز برخی کلی است و برخی جزئی، در اینجا به برخی روایات اشاره می‌کنیم کهمورد پذیرش شیعه و سنی می‌باشد:

در روایت معروفی از پیامبر(ص) نقل شده است که بعد از من دوازده نفر خلیفه خواهند بود و اسلام با آنان عزیز است. پیامبر سخن از وجودو عزت اسلام داده است و این را به دوازده امام عجین کرده است. ما(شیعه) روایات متعددی داریم که پیامبر این دوازده نفر را به نام معرفی کرده است که اولین آنها امام علی(ع) و آخرین آنان امام مهدی(ع) می‌باشند. با توجه به این که یازده نفر از این بزرگواران به شهادت رسیدند پس وجود و عزت اسلام که الان در اختیار ما است به جهت همراهی این دین شریف توسط امام مهدی(ع) است.

در روایت معرف دیگر از پیامبر(ص) نقل شده است که: هر کس بمیرد و امام زمان خودش را نشناسد، به مرگ جاهلی از دنیا رفته است. پیامبر لفظ “امام زمانه = امام زمان خودش” را به کار برده است، یعنی در هر زمان امامی است که شناخت او باعث نجات و سعادت است و نشناختن او باعث می‌شود مرگ انسان مرگ جهالت (= کفر و ضلالت) باشد. این امام باید تجلی کامل دین باشد که شناخت (و پیروی او) معیار مرگ سعادت است.

در کنار این احادیث ما روایات متعددی پیرامون ولادت و غیبت امام زمان(ع) داریم که به روشنی از ولادت مخفیانه حضرت سخن به میان آمده است و گفته شده که او دارای غیبت خواهد بود.

اگر در این زمینه بیان بیشتری را می‌خواهید می‌توانید مکاتبه کنید تا در اختیار شما قرار گیرد.

منبع : ظهور۱۲