سوره اعراف ......

درآن هفت آيه مي باشد

آيات 38-53-28 1-57 1- 59 1- 165-87 1

1- (و نادي أصحاب الاعراف يعرفونهم بسيماهم قالوا ما أغني عنكم جمعكم و ما كنتم تستكبرون. )[1]

و اصحاب اعراف مرداني (از دوزخيان را) كه از سيمايشان آنها را مي شناسند صدا مي زنند و مي گويند ديديد كه گردآوري شما (از مال و ثروت و زن و فرزند) و تكبرهاي شما به حالتان سودي ندارد؟

حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه ) و آباء طاهرينش اصحاب اعراف هستند، امام صادق (عليه السلام ) فرمود ابن كوا آمد خدمت حضرت اميرالمومنين صلوات الله عليه و از حضرت تفسير اين آيه (و نادي اصحاب الاعراف...) پرسيد حضرت فرمود:

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید......

اعراف ماييم و ما انصار و ياري كننده خودمان را به سيما و صورتشان مي شناسيم و ماييم اعرافي كه خداي سبحان شناخته نمي شود مگر از مسير معرفت ما و ماييم اعراف.

خدا روز قيامت ما را بر صراط قرار مي دهد و داخل دوزخ نمي شود مگر آن كه ما را انكار كند و ما منكر او باشيم، خداي تعالي ا گر مي خواست خودش را به مردم مي شناساند، ليكن ما را باب شناسايي خود و راه و روش آن و جهتي كه از آن سو به او مي رسند قرار داد، پس كسي كه از ولايت، سرپيچي كند و يا غير ما را بر ما برتري دهد!، آنها از صراط بر كنارند تا آخر حديث. [2]

2- (هل ينظرون إلأ تاويله يوم يأتى تأويلة. )[3]

آيا آنها انتظار دارند سرانجام تهديدهاى الهى را مشاهده كنند؟ روزى خواهد آمد كه اين امور انجام گيرد.

روز تأويل آيات خواهد آمد و آن روز روز قيام قائم آل محمد (عجل الله تعالي فرجه ) مى باشد. [4]

3- (قال موسى بقوم! استعينوا بالله و اصبروا إن الارض لله يورثها من يشاء من عباده و العاقبة للمتقين. )[5]

موسى به قوم خود گفت از خدايارى جوئيد و استقامت پيشه كنيد، كه زمين از آن خدا است. و آن را به هر كس بخواهد (و شايسته بداند) وا گذارمى كند و سرانجام (نيك) براي برهيزگاران است.

امام باقر (عليه السلام )فرمودند: در كتاب على (عليه السلام ) چنين يافتيم كه پس از ذكر آيه " ان الارض لله يورثها " حضرت فرمودند:

من و اهل بيتم كسانى هستيم كه خداوند زمين را به ما منتقل ساخته و مائيم پرهيزگاران. [6]

آرى وارثان حقيقى زمين و حا كمان بر آن، اينها هستند و آخرين جانشين آنها حضرت مهدى (عجل الله تعالي فرجه ) مى باشد.

4- (الذين يتبعون الرسول النبي الأمي- الى قوله- وابتغوا النور الذي انزل معه اولئك هم المفلحون. )[7]

آنها كه از فرستاده (خدا) پيامبر امى- تا- و از نورى كه با او نازل شده پيروى كردند آنان رستگارا نند.

امام صادق (عليه السلام )فرمود: " نور " در اين آيه على و امامان (عليه السلام ) مى باشند. [8]

كسانى كه از اينها پيروى كنند و از دشمنانشان دورى جويند " هم المفلحون " آنان رستگارند و در ظهور قائم (عجل الله تعالي فرجه ) به آنان بشارت نجات و رهايى داده خواهد شد. [9]

5- (و من قوم موسى أمه يهدون بالحق و به يعدلون. )[10]

و از قوم موسى گروهى راهنمايان به سوى حق مى باشند و حاكم به حق و عدالتند.

عياشى از امام صادق (عليه السلام ) روايت كرده كه فرمود:

" هم اهل الاسلام " و مفضل از آن حضرت روايت كرده درباره اين آيه شريفه " و من قوم موسى امة... " آنها بيست و پنج نفر هستند كه جزء اصحاب قائم (عجل الله تعالي فرجه ) هستند كه از پشت كوفه و در نسخه ديگر از پشت كعبه خارج مى شوند. [11]

و حضرت اميرالمؤمنين (عليه السلام ) پيرامون ((و به يعدلون)) فرمودند: بعضى از انبياء و سلف أمت هاى آنها در ركاب حضرت بقية الله حاضر خواهند شد و از اصحاب او خواهند بود. [12]

و نيز اميرالمؤمنين (عليه السلام ) (در مورد آيه مذكور) فرمود: من و دوستانم و پيروانم مى باشيم.[13]

6- (و أوحينا الى موسى اذ استسقاه قومه أن اضرب بعصاك الحجر فانبجست منه اثنتا عشرة عينأ. )[14]

به موسى وحى فرستاديم كه عصاى خود را بر سنگ بزن ناگهان دوازده چشمه از آن بيرون جهيد.

ابى حمزه ثمالى مى گويد: از امام صادق (عليه السلام )شنيدم مى فرمود: الواح موسى نزد ماست، عصا موسى نزد ماست و ما وارثان پيغمبران مى باشيم و اين آيه در شأن ما نازل گرديده است. [15]

امام باقر (عليه السلام )، درباره اين آيه شريفه " و أوحينا الى موسى " تا آخر مى فرمايد: بدرستى كه ظهور و قيام قائم (عجل الله تعالي فرجه ) در مكه خواهد بود و بعد از آن به سوى كوفه حركت مى كند، منادى ندا مى دهد (اى ياران امام زمان- عجل الله تعالي فرجه -) كسى از شما با خود (طعام و شرابى) غذا و آبى حمل نكند، حضرت مهدى(عليه السلام ) حجر موسى بن عمران اعلا را با خود دارد و در هر منزلى كه وارد مى شوند (نياز به غذا و آب ندارد) از آن سنگ آبى روان خواهد شد هر كس گرسنه و تشنه باشد از آن مى خورد و همه سير خواهند شد و اين حالت در تمام منزلگاه هاى بين راه ادامه دارد تا از پشت كوفه وارد نجف شوند. [16]

7- (يسئلون! عن الساعه ايان مرسيها، قل إنما علمها عند ربي لايجليها لوقتها الا هو ثقلت فى السموات و الارض لا تأتيكم الا بغتة. )[17]

درباره قيامت از تو سؤال مى كنند كه وقوع آن در چه زمانى است؟ و بگو علمش نزد پروردگار من است و هيچكس جز او (نمى تواند) وقت آن را آشكار سازد، (اما قيام قيامت) حتي در آسمان ها و زمين، سنگين (و بسيار پراهميت) است، و جز به طور ناگهانى به سراغ شما نمى آيد.

زراره بن اعين مى گويد: از امام باقر (عليه السلام ) درباره ساعت در اين آيه سؤال كردم حضرت فرمود: اين ساعت(ظهور) قائم است كه ناگهان قيام خواهد كرد. [18]

مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)