اسامى مقدّس حضرت مهدى(عليه السلام) در كتب مذهبى اهل اديان

1 ـ «صاحب» در صحف ابراهيم(عليه السلام)
2 ـ «قائم» در زبور سيزدهم
3 ـ «قيدمو» در تورات به لغت تركوم
4 ـ «ماشيع» (مهدى بزرگ) در تورات عبرانى
5 ـ «مهميد آخر» در انجيل
6 ـ «سروش ايزد» در زمزم زرتشت
7 ـ «بهرام» در ابستاق زند و پازند
8 ـ «بنده يزدان» هم در زند و پازند
9 ـ «لند بطاوا» در هزار نامه هنديان
10 ـ «شماخيل» در ارماطس
11 ـ «خوراند» در جاويدان
12 ـ «خجسته» (احمد) در كندرال فرنگيان
13 ـ «خسرو» در كتاب مجوس
14 ـ «ميزان الحق» در كتاب اثرى پيغمبر
15 ـ «پرويز» در كتاب برزين آذر فارسيان
16 ـ «فردوس اكبر» در كتاب قبروس روميان
17 ـ «كلمةُ الحقّ» در صحيفه آسمانى
18 ـ «لِسانِ صدق» در صحيفه آسمانى
19 ـ «صمصام الاكبر» در كتاب كندرال
20 ـ «بقية اللّه» در كتاب دوهر
21 ـ «قاطع» در كتاب قنطره
22 ـ «منصور» در كتاب ديد براهمه
23 ـ «ايستاده» (قائم) در كتاب شاكمونى
24 ـ «ويشنو» در كتاب ريگ ودا
25 ـ «فرخنده» (محمّد) در كتاب وشن جوك
26 ـ «راهنما» (هادى و مهدى) در كتاب پاتيكل
27 ـ «پسر انسان» در عهد جديد (اناجيل و ملحقات آن)
28 ـ «سوشيانس» در كتاب زند و هومو من يسن، از كتب زردتشيان
29 ـ در كتاب «شابوهرگان» كتاب مقدس «مانويه» ترجمه «مولر» نام «خود شهر ايزد» آمده كه بايد در آخر الزمان ظهور كند، و عدالت را در جهان آشكار سازد
30 ـ «فيروز» (منصور) در كتاب شعياى پيامبر.