بسم الله الرحمن الرحیم

 

 

در روایات رسیده از پیامبر اعظم(ص) شاهد اسامی برخی از ملت‌ها و یا سرزمین‌هایی هستیم که ظاهراً نقش خاصی را در آخرالزمان و هنگامه ظهور ایفا می‌کنند و نیز ارتباط خاصی با امر ظهور و نهضت آن حضرت دارند. یمن، عراق، مصر، فلسطین، شام و ایران نمونه‌هایی از این مناطق‌اند. در این مجال نگاهی به روایاتی می‌اندازیم که متوجه اهل خراسان (ایران)اند؛

 

اشاره:
پیامبر اعظم(ص) اسلام مجموعه تکامل‌یافته فضائل همه انبیاء و اولیای الهی در طول تاریخ و درخشان‌ترین کهکشان عالم وجود است که هزاران منظومه و خورشید درخشان فضیلت و کرامت را در خود جای داده است، علم توأم با اخلاق، حکومت همراه با حکمت، عبادت همراه با خدمت به خلق، جهاد توأم با رحمت، عزت همراه با فروتنی، روزآمدی توأم با دوراندیشی و صداقت با مردم در عین پیچیدگی‌های سیاسی از ویژگی‌های بارز پیامبر اکرم(ص) است......

 

برای مطالعه بیشتر به اداه مطلب بروید......

بسم الله الرحمن الرحیم

 

در تاریک ترین دوران های تاریخ بشر، اندیشه نورانی ظهور منجی عالم ، گرمای وجود دل ستمدیدگان و امیدواران به رحمت الهی بوده است و تا زمان ظهور خواهد بود. اندیشه انتظار و آمادگی برای تغییر و تلاش مسئولانه در مسیر آن در عمیق ترین لایه های وجود بشر به ودیعه گذاشته شده و نقطه عزیمت نهضت ها و جنبش های آزادیبخش بسیاری بوده و خواهد بود و صد البته که رفتار ستمکاران و مستبدان در بی توجهی به حق و عدالت و آزادی نیز سنتی کهن است که جز این انتظار داشتن عجیب بوده و خواهد بود.

 

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید....

                               بسم الله الرحمن الرحیم

 

 

نشانه هاى پيدايش اين حكومت

سنرِيهِمْ آياتِنَا فى الاَفَاقِ وَ فى أَنفُسِهِمْ حَتى يَتَبَينَ لَهُمْ أَنّهُ الحَْقّ أَ وَ لَمْ يَكْفِ بِرَبِّك أَنّهُ عَلى كلّ‏ِ شىْ‏ءٍ شهِيدٌ .

بزودى آيات و نشانه هايى از قدرت خود را در صحنه گيتى و در (كشور) وجودشان بدانها نشان خواهيم داد، تا بر آنها آشكار شود كه حق است .

وَ لَنَبْلُوَنّكُم بِشىْ‏ءٍ مِّنَ الخَْوْفِ وَ الْجُوع وَ نَقْصٍ مِّنَ الأَمْوالِ وَ الأَنفُسِ وَ الثّمَراتِ وَ بَشرِ الصابرِينَ .

و هر آينه شما را به وسيله ترس و گرسنگى و نقص در مالها و جانها و ميوه ها مى آزماييم ، و صبركنندگان را بشارت ده .
محمد بن مسلم از امام صادق عليه السّلام روايت مى كند كه پيش از قيام مهدى ما سلام اللّه عليه مردم به انواع بلاها مبتلا مى شوند و موفقيت با صابران است .

علائم و نشانه هاى قبل از ظهور در اين روايات عبارت است از:

                                       (بسم الله الرحمن الرحیم)

 

                                                       

پس از کنار رفتن ابرهای تیره و تار، خورشید جهان افروز رخ می‌نماید و چشمان منتظرِ دشت و دمن را روشنی می‌بخشد.

آری، پس از مبارزه‌ای فراگیر با فساد و تباهی و نامردمی، نوبت به استقرار حاکمیت دادگری می‌رسد و عدالت بر کرسی حکمرانی تکیه می‌زند تا هر کس و هر چیز را در جای خود قرار دهد و سهم هر پدیده‌ای را به مقتضای حقّ و داد بپردازد. و بالاخره جهان و جهانیان شاهد حکومتی خواهند بود که سراسر حق و عدل است و کمترین ستم و ستمگری در گستره آن بر کسی نمی‌رود. حکومتی که مظهر صفات جمال و زیبایی پروردگار عالم است و در ساحت آن، بشر به تمامی آرمان‌های فراموش شده خود دست می‌یابد.

1. اهداف حکومت جهانی امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف)

2. راه کارها و برنامه‌های حکومت امام(علیه السلام) در حوزه‌های مختلف

3. دستاوردهای حکومت الهی دادگستر

4. ویژگی‌های حکومت

اهداف حکومت

 

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید......

 

کتاب حکومت جهانی مهدی (عج) برای موبایل

 

آيت الله ناصر مکارم شیرازی

    -همه افراد كنجكاو از خود مى پرسند

    -آينده روشن

    -سير تكاملى جامعه ها

    -هماهنگى با نظام آفرينش

    -واكنشهاى اجتماعى

    -الزامها و ضرورتهاى اجتماعى

    -نشانه هايى از خود آگاهى مردم جهان

    – تشكيل مجامع جهانى و تنظيم اعلاميّه حقوق بشر

    – گفتگو از خلع سلاح عمومى

    – حمله صلح!

    – طرح حكومت اسلامى

    -فلسفه غيبت طولانى(   آمادگى پذيرش (آمادگى روانى)، تكامل فرهنگى و صنعتى، پرورش يك نيروى ضربتى انقلابى، فلسفه وجود امام به هنگام غيبت)

    -فايده وجود امام در دوران غيبت(اثر اميد بخشى,پاسدارى آئين خدا,تربيت يك گروه انقلابى آگاه,,ترسيم هدف آفرينش)و… .

 

 

دانلود با لينک مستقيم

حجم فايل : 448 KB

منبع

رمز فايل : ندارد

                                         (بسم الله الرحمن الرحیم)

                            

جامعۀ منتظر جامعه ای است كه بر مبنا قرآن و در خط اهداف قرآنی باشد، جامعۀ منتظر جامعه ای است كه كلیه فعالیتها و جهتگیری‌هایش مطابق با قرآن و سنت باشد و همواره بكوشد تا روحیۀ انتظار را در میان جامعه تقویت نماید.

جامعه
جامعه به عبارتی محلی برای رشد انسانی انسان‌ها است. جامعه یك حوزۀ زیستی است ، بصورتی كه در آن برای همه افراد موانع رشد مفقود و مقتضیات رشد موجود باشد. اگر جز این باشد، تجمع (شلوغی ، ازدحام) هست، یعنی انسانهایی و خاندانهایی -اگر چه بسیار- در محدوده ای جغرافیایی -اگرچه وسیع و با امكانات- گرد آمده اند لیكن جامعۀ انسانی تشكیل نیافته است.

ممكن است این مسأله مطرح شود كه به چنین تجمعی نیز جامعه اطلاق می‌شود، منتهی فاسد و فاقد رشد.این سخن بر حسب اصطلاح درست است -چنانكه فارابی نیز چندین «مدینه» (جامعه) تصور كرده است- لیكن جامعه به معنای راستین آن (و با توجه به فلسفه ای كه باید در تجمع‌های انسانی نهفته باشد) ، همان جمع زیستی ای است كه بستر هر گونه رشد انسانی در آن فراهم باشد.و روشن است كه در میان همۀ حركتهای سازندۀ انسانی، در سرتاسر تاریخ بشری جامعه سازی ، مهمترین همۀ آنها بوده است.و اكنون نیز چنین است، و در آینده نیز چنین خواهد بود.

 

 

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید.....

(بسم الله الرحمن الرحیم)

در قرآن مجید، گفتار صریحی درباره آخرالزمان نیست و این، اصطلاحی است که در احادیث و مؤلفات مسلمانان به چشم می‌خورد؛ اما از آیات مطالب گوناگونی دربارة این موضوع برداشت می‌شود. قرآن به طور کلی جهانیان را به دو‌بخش پیشینیان و پسینیان تقسیم کرده است.

علاوه بر آن، آیاتی، به ارث بردن زمین به وسیله صالحان و مستضعفان، پیروزی نهایی حق بر باطل و گسترش اسلام در سرتاسر جهان را بیان می‌کند که پس از وقوع بلاها و فتنه‌های بسیار محقق می‌شود.  احادیث آخرالزمان را بسیاری از محدثان از جمله بخاری،  ابوداوود،  ابن ماجه،  احمد بن حنبل  و مرحوم مجلسی آورده‌اند.  این اصطلاح، در کتاب‌های حدیث و تفسیر در دو معنا به کار رفته است:

۱٫ همه آن قسمت از زمان که بنا بر عقیده مسلمانان، دوران نبوت پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله وسلم)  است و از آغاز نبوت پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم)  تا وقوع قیامت را شامل می‌شود.
۲٫ فقط آخرین‌بخش از دوران یاد شده که در آن، مهدی موعود ظهور می‌کند و تحولات عظیمی در عالم واقع می‌شود.
بنابراین آخرالزمان در اسلام، به معنای دوره پایانی این عالم مادی است که بعد از آن، قیامت برپا می‌شود؛ اما این دوره، گاهی بر معنای وسیع‌تر یعنی از آغاز ظهور اسلام تا آخر عمر عالم اطلاق شده و گاهی تنها بر دوره‌ای که منجی و مصلح موعود ظهور خواهد کرد و جامعه متحول خواهد شد.

اتصاف پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله وسلم)  به پیامبر آخرالزمان با این دو مطلب ارتباط دارد: نخست این‌که این پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) ، خاتم پیامبران است و شریعت وی به دلیل کامل بودن تا پایان این عالم اعتبار دارد و او پیامبر آخرین قسمت از زمان است که به قیامت می‌پیوندد. دیگر این‌که در نخستین سده‌های اسلام، دست‌کم تصور عده‌ای از مسلمانان چنین بود که قیامت نزدیک است و ظهور پیامبر اسلام در عصری واقع شده که به قیامت متصل است. البته در حقیقت، مطلب دوم نتیجه مطلب نخست است؛ یعنی چون پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله وسلم) ، آخرین پیامبر و خاتم آن‌ها است. چنین تصوری میان مسلمانان پدید آمد که بنابراین قیامت نزدیک است؛ لذا نمی‌توان دلیل دوم را مستقل و در عرض دلیل اول بیان کرد. این عقیده به روایاتی مستند بود که از پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم)  نقل شده که مطابق مضمون آن‌ها فرموده است : «میان عصر وی و برپا شدن رستاخیز، فاصله چندانی نیست»......

برایمطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید.....

(بسم الله الرحمن الرحیم)

نشانه‌های حتمی ظهور حضرت مهدی (عج) یعنی، نشانه‌هایی که قطعاً واقع خواهند شد و ارتباطی شدید با ظهور داشته و بسیار نزدیک ظهورند، پنج نشانه می‌باشند: برخی از این نشانه‌های پنج‌گانه چند روز قبل از ظهور واقع می‌شوند؛ بعضی چند ماه بعد از ظهور و بعضی قبل از قیام حضرت و در آغاز نهضت آن بزرگوار رخ می‌دهند. اینک برخی از احادیثی را که به صورتی مختصر بیانگر این نشانه‌ها هستند ذکر نموده آن‌گاه هر علامت را ـ با تفصیل وارد در احادیث و توضیحات مناسبی که به ذهن می‌آید ـ متذکر می‌گردیم.

حضرت صادق ـ علیه السّلام ـ فرمودند:« پنج علامت قبل از قیام قائم ـ علیه السّلام ـ است: یمانی، سفیانی، نداکننده‌ای که از آسمان ندا درمی‌دهد، فرو برده شدن در بیداء، کشته شدن نفس زکیه.»[۱]
صدای آسمانی
صیحه آسمانی و یا نداء آسمانی، از بارزترین نشانه‌ها و واضح‌ترین علائم و قوی‌ترین برهان‌ها برظهور حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ محسوب می‌شود .
مانعی ندارد که بگوئیم: صدای آسمانی به منزله اعتراف آسمان به مشروعیت قیام حضرت مهدی قائم ـ علیه السّلام ـ و اثبات حقیقتی است که قرآن کریم و پیامبر بزرگوار و خاندان آن سرور ـ علیهم السّلام ـ به آن خبر داده‌اند.
احادیث صراحت دارند در این‌که نداء آسمانی از جبرئیل است و اوست که در آسمان ندا درمی‌دهد.
بدیهی است که مراد از نداء آسمانی صدای رعد و توپ و موشک ـ که ساخته دست بشر است ـ نمی‌باشد؛ بلکه سخنی است که معنایش واضح و نزد همه مردم قابل فهم است.
امام صادق ـ علیه السّلام ـ فرمودند: «آن را هر قومی به زبان خود خواهند شنید.»[۲]

دقیقاً نمی‌دانیم که چگونه این صدا به همه بشر خواهد رسید. در این مورد دو احتمال وجود دارد:

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید.....

(بسم الله الرحمن الرحیم)

علایم غیرحتمی، با ظهور ارتباط استلزامی ندارند، زیرا ممکن است برخی از آنها اصلا واقع نشود ولی ظهور تحقق یابد. و احتمال دارد برخی از نشانه‌ها حادث شود ولی ظهور توأم و همزمان با آنها شکل نگیرد و بدین بیان که: این نشانه‌ها، بیانگر ظرف تحقق ظهور باشند، مانند اینکه گفته شود: نامه رسان هنگامی می‌آید که هوا صاف باشد. منظور این است که نامه رسان در زمان نامساعد بودن هوا نخواهد آمد، نه این که هر وقت هوا صاف بود او می‌آید. در باب علایم ظهور نیز مراد این است که حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ در غیر این اوضاع ظهور نخواهد فرمود، نه این که هر وقت این اوضاع پدیدار شد،‌ حضرتش باید ظهور کند.

از مباحث یاد شده بر می‌آید که فساد و… شرط ظهور نبوده بلکه نشانه‌های ظهور هستند.
- از جمله علائم غیر حتمی ظهور، گسترش و فراگیر شدن فساد می باشد.
همانگونه که ذکر شد فساد و… شرط ظهور مصلح کل نیستند تا با دامن زدن به آن، تحقق ظهور را شتاب بخشیم. فساد و اصلاح، دو نقطه مقابل و ضد یکدیگرند و ایجاد فساد، تناسبی با تحقق اصلاح و ظهور مصلح کل ندارد. به صراحت قرآن، یکی از اهداف آمدن انبیا و فرستادن کتاب‌های آسمانی، رساندن مردم به این سطح از رشد و فرهنگ و تعالی است که خود با اختیار، قسط و عدل را بر پادارند.

بنابراین، مهمترین وظیفه ما در دوران غیبت، رسیدن خود و رساندن دیگران بدین فرهنگ است تا با آمادگی کامل، به پا دارنده عدل و دادگستر گیتی را پذیرا شویم. شناخت صحیح دین و امام زمان و اهداف او و هماهنگی با آن اهداف، از وظایف این دوران پرخطر است.

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید.....

(بسم الله الرحمن الرحیم)

فراهم آوردن زمینه‌ های ظهور، از جمله شرایط ظهور به حساب می‌آید، و تا زمینه ظهور فراهم نشود، حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ ظهور نخواهد کرد. حال باید توجه داشت که برخی از شرایط ظهور، با گذشت تاریخ و ظلم و جور انسان‌ها، پیشرفت علم و دانش بشری و در نتیجه آگاهی مردم دنیا و ناامید شدن مردم از نحله ‌ها و مذهب‌های بشری و حکومت‌ های مختلف فراهم می‌شود؛ و بایسته است برخی دیگر از آنها به دست ما انسانها و دوستداران آن حضرت فراهم آید.
اما سؤال این است که چگونه می‌توان زمینه‌ظهور را فراهم آورد؟
برای فراهم آوردن زمینه‌ های ظهور حضرت می‌توان موارد متعددی را ذکر کرد؛
۱ . تحوّل جامعه بشری
ایجاد آگاهی و آمادگی جامعه بشری برای حقّ و حقیقت و مخالفت جدّی با ظلم و جور در یکی از زمینه‌ های مهم برای ظهور آن حضرت است. و این مهمّ بر عهده همه ما مسلمانان و شیعیان است.

ما باید با استفاده از علم و تکنولوژی، حقایق اسلام را به گوش جهانیان برسانیم، آنها را با زیبایی‌های مکتب اهل بیت پیامبر ـ علیهم السّلام ـ که هماهنگ با فطرت انسانی است آشنا بسازیم؛ تا همان گونه که در احادیث آمده است، با شناخت زیبایی‌های مکتب اهل بیت ـ علیهم السّلام ـ و مقایسه آن با سایر مکاتب و فرهنگ‌ها، حق را از باطل تشخیص داده، از آنها دل کنده و به حقیقت بپیوندند و آن زمان که مردم جهان با دروغگویی‌های حکّام هواپرست و جاه طلب آشنا و بر ناتوانی آنها از سعادتمندی جامعه بشری آگاه شدند، قهراً مستأصل شده و بدنبال یک منجی مصلح بوده و خود به خود برای پذیرش حق و حقیقت آمادگی پیدا می‌کنند و قدر آن منجی را ارج می‌نهند.

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید......

(بسم الله الرحمن الرحیم)

تعدادی از یاران خاصّ حضرت درمکه اجتماع کرده حضرتش را جستجو می‌کنند. دراین هنگام مردی از نزد امام به پیش آنان آمده از ایشان می‌پرسد: شما اینجا چند نفرید؟
پاسخ می‌دهند: حدود چهل نفریم.
آن مرد گوید: وضعتان چگونه خواهد بود؛ اگر سرورتان صاحب الزّمان حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ را ببینید؟
آنان پاسخ دهند والله، اگر فرمان برخاستن دهند که همراهشان با کوهها بجنگیم، با کوهها پیکار خواهیم نمود(با بیان چنین جمله‌ای از عمق اعتقادشان به حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ و آمادگی فراوانشان برای قربانی شدن و شهادت و انجام فرمان آن حضرت سخن می‌گویند).
شب بعد همان مرد نزد آنان آید و گوید: ده نفر برگزیده خود را به من معرّفی نمائید. آنان برگزیدگان خود را به وی نشان می‌دهند. وی نیز آنان را می‌آورد تا با حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ ملاقات نمایند.[۱]

شب‌های دیگر برای افرادی دیگر فرصت پیش می‌آورند تا به صورتی علنی با حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ ملاقات نمایند. سرانجام تعداد مشخصی (یعنی ۳۱۳ نفر)نزد امام حاضرگردیده با آن بزرگوار در مکه و یا یکی از نواحی اطراف آن جمع می‌شوند. وقتی که روز بیست و پنجم ماه ذی حجّه فرا می‌رسد حضرت ولیّ عصر ـ ارواحنا فداه ـ مردی ملقّب به نفس زکیّه را ـ که سابقاً در بحث از علامات حتمی ظهور حضرت از وی گفتگو نمودیم ـ به سوی اهل مکه می‌فرستد ولی آنان وی را دستگیر نموده بین رکن و مقام شهید می‌نمایند و سر وی را به شام نزد سفیانی می‌فرستند.

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید.....

(بسم الله الرحمن الرحیم)

موضوع وقت ظهور امام زمان ( عج ) از جمله مباحث مهدویت است که همواره مورد بحث دانشمندان و علمای اسلامی بوده و است.
حکمت الهی اقتضا نموده است که وقت ظهور حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ نزد مردم مجهول و مکتوم بماند، لذا آنها دقیقاً نمی‌دانند که حضرتش در چه وقت ظهور خواهند فرمود.
با وجود احادیث فراوانی که از رسول اعظم و ائمه طاهرین درباره جوانب مختلف زندگانی حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ ومسأله ظهور آن بزرگوار وارد شده است، هنگام قیام پیروز آن امام عظیم الشأن در هیچ حدیثی و خبری تصریح نگردیده برعکس احادیث شریفه صادر از پیامبر گرامی اسلام و ائمه اطهار ـ علیهم السّلام ـ هرپیشگویی را از زمان ظهور نفی می‌نماید.
از رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ در خبری که از غیبت حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ می‌دهندـ وارد شده که می‌فرمایند:«کسانی که وقت ظهور را معیّن می‌نمایند، دروغ می‌گویند.»[۱]
فضیل از حضرت امام محمد باقر ـ علیه السّلام ـ سؤال می‌کند:آیا برای ظهور وقتی معین شده است؟
حضرت فرمودند:« تعیین کنندگان وقت ظهور دروغ می‌گویند.»[۲]
از حضرت صادق ـ علیه السّلام ـ روایت شده که چنین فرمودند:«تعیین کنندگان وقت دروغ گفتند. ما درآنچه گذشت وقتی معین نکردیم و در آنچه می‌آید نیز وقت معین نمی‌نمائیم.»[۳]

و امام نیز فرمودند:«تعیین کنندگان وقت دروغ گفتند. شتاب کنندگان هلاک شدند و تسلیم شوندگان نجات یافتند.»[۴]

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید.....

(بسم الله الرحمن الرحیم)

طبق روایات متواتر از طریق شیعه و سنى، که قیام شکوه مند آن مصلح جهانى از سرزمین و از مسجد الحرام، کنار کعبه ى معظمه، آغاز خواهد شد و تعداد سیصد و سیزده تَن از اصحاب او که فرماندهان لشکرى و کشورى آن حضرت هستند، در میان رکن و مقام، با آن حضرت بیعت مى کنند. آن گاه، تعداد دَه هزار نفر تکمیل مى شود و وجود مقدّس حضرت بقیه الله (عج) با سپاه دَه هزار نفرى، از مکّه حرکت مى کنند و به اصلاح جهان مى پردازند.[۱]
مفضّل از حضرت صادق(علیه السلام) مى پرسد: «اى آقاى من! حضرت مهدى (عج) از کجا و چه گونه ظهور مى کند؟». حضرت فرمودند: «اى مفضل! او به تنهایى ظهور مى کند و به تنهایى کنار کعبه مى آید و به تنهایى شب را در آن جا مى گذراند.».[۲]
در روایت دیگرى مى فرماید: «چون مهدى به در آید، به مسجدالحرام رود. رو به کعبه و پشت به مقام ابراهیم بایستد. دو رکعت نماز گزارد. آن گاه فریاد برآورد: «اى مردمان! منم یادگار امام و یادگار نوح و یادگار ابراهیم و یادگار اسماعیل. منم یادگار موسى و عیسى و محمد… منم صاحب قرآن و زنده کننده ى سنّت…[۳]

• منبع: رسول رضوی – امام مهدی،صفحه ۱۳۹

---

• [۱]. جهان بعد از ظهور یا فروغ بى نهایت، ص ۹۴، چاپ دوم، ۱۳۷۰، چاپ صدر.

• [۲]. بحارالأنوار، ج ۵۳، ص ۷٫

• [۳]. بحارالأنوار، ج ۵۳، ص ۹٫

(بسم الله الرحمن الرحیم)

از سوى پیامبر(صلى الله علیه وآله) و امامان معصوم(علیهم السلام) علامت ها و نشانه هایى براى ظهور آن حضرت ذکر شده است که مردم با دیدن آن علائم و نشانه ها، از ظهور امام مهدى (عج) با خبر مى شوند. این علائم، از یک حیث، دو گونه اند:
۱- علائم خاص; این علامت ها، خاص و مختص وجود پر برکت حضرت صاحب الامر(علیه السلام)است و حضرت بدان وسیله مى داند که خداوند او را اذن و اجازه ى ظهور داده است.
در روایتى طولانى، ابى بن کعب از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) درباره ى علامت هاى ظهور امام مهدى(علیه السلام)سؤال مى کند. آن حضرت مى فرماید:

او (امام مهدى (عج) پرچمى دارد که چون وقت ظهورش فرا رسد، خود به خود باز مى شود و خداى تعالى آن را به سخن مى آورد و عرض مى کند: «یا ولى الله فاقتل اعدالله; اى ولىّ خدا! دشمنان خدا را بکش!». و این دو علامت است (اوّلى باز شدن پرچم، دومى، صدایى است که از پرچم بر مى آید.....

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب بروید......