عجایب و معجزات شگفت انگیزی از امام زمان (عج)
بنابرآنچه كه مورخان شیعه و سنّی در
خصوص تاریخ و چگونگی ولادت حضرت مهدی(عج) نوشته اند، اصل ولادت خجسته امام
زمان(ع) و به دنیا آمدن ایشان، جزء امور مسلم و قطعی تاریخ بشر است.
به
عنوان نمونه، مورّخ شهیر اهل سنت، علی بن حسین مسعودی می گوید:"در سال 260
ابومحمد حسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن
الحسین بی علی بن ابیطالب علیهم السلام، در زمان خلافت معتمد عباسی درگذشت.
او به هنگام درگذشت، 29 سال داشت، و او پدر مهدی منتظر است."("مروّج
الذّهب"، مسعودی، ج4، ص199)
و شیخ
سلیمان قندوزی گوید:"خبر معلوم و مسلّم، در نزد موثّقان، این است كه ولادت
قائم(ع)، در شب نیمه شعبان سال 255 هجری قمری، در شهر سامرّا واقع شده
است."("ینابیع المودّة"، قندوزی، ج3، ص144)
اما
از آنجایی كه خلفای بنی عباس دانسته بودند كه دوازدهمین امام شیعیان همان
مهدی موعود است كه زمین را پر از عدل و داد می كند و دژهای گمراهی و فساد
را درهم می كوبد و نیز می دانستند كه از فرزندان امام حسن عسكری(ع) است؛ در
صدد برآمدند این نور را خاموش كنند. از این رو امام مهدی(عج) از نخستین
روز ولادت، همواره در نهان می زیست و مردم به طور عموم او را نمی دیدند.
ولی با این وجود، عدّه ای از اصحاب امام حسن عسكری(ع) بودند كه توفیق
شرفیابی را یافته بودند. بعضی از آنها عبارتند از:
1.
حكیمه خاتون، دختر امام جواد، خواهر امام هادی و عمه امام حسن عسكری علیهم
السلام، كه شب تولد حضرت مهدی(ع)، او را زیارت كرد، و نسیم و ماریه ـ
كنیزان آن حضرت ـ گفتند: تا آن كودك متولد شد به خاك سجده كرد و انگشت
سبّابه را رو به آسمان بلند نمود و عطسه زد و گفت"الحمدلله رب العالمین، و
صلی الله علی محمد و آله".("الزام النّاصب"، شیخ حائری یزدی، ج1، ص340)
2.
ابوبصیر خادم است كه گفت: بر صاحب الزمان(ع) وارد شدم، در حالی كه درون
گهواره بود، نزدیك رفتم و سلام كردم، حضرت فرمود: مرا می شناسی؟ عرض كردم:
آری، تو بزرگ و سید من و فرزند امام من هستی ... حضرت فرمود:"انا خاتم
الاوصیاء، و بی یرفع البلاء من اهلی و شیعتی."("كشف الغمّه"، علامه اربلی،
ج2، ص499)
3. سعدبن عبدالله قمی
است كه با نامه های فراوان با جمعی برای زیارت آن حضرت به سامره رفته و طرف
راست امام حسن(ع)، كودكی را دیدند كه مانند ماه درخشان بود، پرسیدند: این
كیست؟ گفته شد:"مهدی قائم آل محمد(ص)" است. ("الزام النّاصب، ج1، ص342)
4.
روزی جمعی از شیعیان ـ چهل تن ـ نزد امام یازدهم آمدند، و از آن امام
تقاضا كردند كه حجّت پس از خویش را به آنان بنمایاند و بشناساند و امام
چنین كرد. و آنان پسری را دیدند كه بیرون آمد همچون پاره ماه، شبیه به پدر
خویش، امام عسكری(ع) فرمود: "پس از من، این پسر، امام شماست، و خلیفه من
است در میان شما، امر او را اطاعت كنید، از گرد رهبری او پراكنده نگردید كه
هلاك می شوید و دینتان تباه می گردد این را هم بدانید كه شما او را، پس از
امروز، نخواهد دید، تا این كه زمانی دراز بگذرد، بنابراین از نایب
او،"عثمان بن سعید"، اطاعت كنید." (الزام النّاصب، ج1، ص341)
5.
ابوسهل نوبختی گوید: در آن حال بیماری، امام عسكری خواست تا آن كودك را
نزد او آورند. مهدی را كه در آن هنگام كودك بود، نزد پدر آوردند. وی به پدر
سلام كرد. من به او نگاه كردم، رنگی سفید و درخشان داشت، موهایش پیچیده و
مجعّد بود و دندان هایش گشاده، امام حسن(ع) او را با جمله"یا سیّد اهل
بیته" ـ یعنی این سرور خاندان خود ـ مخاطب قرار داد، سپس از آن فرزند خواست
تا در خوردن دوایی كه برایش جوشانیده بودند به او كمك كند. او چنین كرد.
سپس پدر را وضو داد. آنگاه امام عسكری(ع) به او فرمود:"ای پسرك من! تویی
مهدی، و تویی حجّت خدا بر روز زمین ... ." (همان، ص 351)
برای
مطالعه بیشتر در این زمینه می توانید به كتاب "یكصد پرسش و پاسخ پیرامون
امام زمان(عج)"، از علیرضا رجالی تهرانی، انتشارات نبوغ مراجعه نمایید.
پیروز باشید- مشاوره مذهبی_ قم.
سیره و صفات مهدی موعود(ع) از زبان امام صادق(ع) ...... 
تبریک ایام ولادت حضرت فاطمه (س) و اعلام شروع به کار سایت