سوره رحمن....

درآن يك آيه مى باشد آيه 41

(يعرف المجرمون بسيماهم فيؤخذ بالنواصي و الأقدام. )[1]

مجرمان با قيافه هايشان شناخته مى شوند، و آنگاه آنها را باموهاى جلوي سر و پاهايشان مي گيرند (و به دوزخ مى افكنند).

شيخ مفيد (قدس سره) از معاوية بن عمار نقل مى كند كه امام صادق (عليه السلام ) فرمود: اى معاوية مردم اين آيه را چگونه تفسير مى كنند؟

عرض كردم:

مى گويند روز قيامت مردم را از سيما و چهره هايشان مى شناسند. حضرت فرمود:

دروغ مى گويند، آيا خداوندى كه مخلوقات را آفريده نيازى بر اين دارد كه آنها را از سيمايشان بشناسد؟ عرض كردم:

اى پسر رسول خدا پس معنى آيه چيست؟ حضرت فرمود:

زمانى كه قائم ما ((عجل الله تعالى فرجه الشريف)) قيام كند! خداوند سيماى دشمنان ما را به ايشان مي شناسد، بس امر مى كند به ان حضرت كه آنها را گرفته با شمشير سرشان را از تن جدا كند.[2]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)