سوره سجده......

در آن سه آيه مى باشد آيات 21-24-29

ا- (و لنذيقنهم من العذاب الأ كبر لعلهم يرجعون.) [1]

ما آنها را از عذاب نزديك (اين دنيا) قبل از عذاب بزرگ (آخرت) مى چشانيم شايد بازگردند.

مفضل بن عمر نقل مي كند معنى اين آيه را از امام صادق (عليه السلام ) پرسيدم، حضرت فرمود:

عذاب نزديكتر (يا خفيف تر) گرانى است، و عذاب بزرگتر (براى ستمگران) خروج قائم (عليه السلام ) با شمشير است. [2]

2- (وجعلنا منهم أئمة يهدون بأمرنا لما صبروا و كانوا بآياتنا يوقنون.) [3]

و از آنها امامان (و پيشواياني) برگزيديم، كه به فرمان ما (مردم را) هدايت مى كردند، به خاطر اين كه شكيبائى نمودند و به آيات ما يقين داشتند.

سلمان مى گويد خدمت پيامبر (صلي الله عليه و آله ) وارد شدم و ديدم حسين (عليه السلام ) روى زانوى پيامبر است و پيامبر چشمان و دهانش را مى بوسد و مى فرمايد:

تو آقا و پسر آقائى، تو امام و پسر امامى، تو پدر امامى، تو حجت و پسر حجتى، تو پدر حجت هاى نه گانه از صلبت هستى كه- قائم- نهمين آنان است. [4]

3- (قل يوم الفتح لاينفع الذين كفروا ايمانهم ولاهم ينظرون.)[5]

بگو: روز پيروزى ايمان آوردن سودى به حال كافران نخواهد داشت، و به آنها هيچ مهلت داده نمى شود.

ابن دراج مى گويد:

از امام صادق (عليه السلام ) درباره اين آيه شريفه (روز فتح و پيروزى) شنيدم كه حضرت فرمود:

روز فتح، روزى است كه دنيا بر قائم (عليه السلام ) گشوده مى شود، و ايمان احدى كه تا قبل از ظهور آن حضرت مؤمن نبوده ديگر سودى ندارد، ولى آن كس كه پيش از فتح (و قيام قائم (عليه السلام )) مؤمن باشد و يقين به امامت او اقرار داشته و انتظار ظهور او را مى كشيده (اين ايمان) براى او سودبخش است. خداوند متعال قدر و منزلت او را بزرگ مي كند، و اين پاداش دوستان اهل بيت (عليه السلام ) مى باشد. [6]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)