در آن يك آيه مى باشد آيه 22

1 - أولئك حزب الله ألا إن حزب الله هم المفلحون)[1]

آنها حزب الله اند بدانيد (و آ گاه باشيد) حزب الله پيروز است.

در حديث مفصلى كه جابر بن عبدالله انصارى نقل مى كند و خلاصه آن چنين است مرد يهودى به نام جندل بن جناده بر پيامبر اسلام(ص) وارد و چند سئوال از پيامبر (صلي الله عليه و آله ) كرد.

حضرت همه را جواب دادند. مرد يهودى اسلام را اختيار نمود، سپس عرض كرد: يا رسول الله ديشب در عالم خواب موسى بن عمران را ديدم كه به من امر نمود اسلام را نزد شما اختيار نمايم و به اوصياء و جانشينان شما تمسك جويم، آنان كيانند ؟ حضرت فرمود:

جانشينان من(12) نفرند اول آنان سيد اوصياء پدر امامان (اميرالمومنين على (عليه السلام )) و بعد از او فرزندانش سپس يك به يك نام آنان را برد، تا رسيد به امام حسن عسكرى يازدهمين وصى سپس فرمود:

بعد از او فرزندش محمد كه به مهدى قائم و حجت خوانده مى شود و غايب خواهد شد تا زمانى كه بيرون آيد و ظهور نمايد.

و زمين را از عدل و داد ير كند آن طور كه از جور و ستم پرشده باشد. خوشابه حال صبر كنندگان و بردباران غيبت او، و خوشا به حالى كسانى كه ايشان را دوست مى دارند. آنها اشخاصى هستند كه خدا وصف آنان را در كتاب خود آورده: " هدي للمتقين الذين يؤمنون بالغيب ".

و نيز خدا در وصف آنها فرمود- " اولئك حزب الله الا إن حزب الله هم المفلحون "[2]. كسانى كه به امام زمان ((عجل الله تعالي فرجه  )) ايمان داشته و در غيبت او بردبار و از منتظرين باشند،

و به او اظهار علاقه و محبت نمايند و به اهداف و خواست هاى او جامه عمل بپوشانند به خدا و به رسول او مؤمن خواهند بود و اينان رستگار خواهند شد.

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

در آن دو آيه مي باشد آيات 20-23

ا- (و أسبغ عليكم نعمة ظاهرة و باطنة. )[1]

و نعمت هاي خود را- چه نعمت هاى ظاهر و چه نعمت هاى باطن- بر شما گسترده و افزون ساخته است.

حضرت موسى بن جعفر (عليه السلام ) فرمود:

نعمت ظاهري امام ظاهر است و نعمت باطنى امام غايب است، كه از ديدگان مردم پنهان مى شود و گنج هاى زمين براى او آشكار گردد، و هر چيز دورى برايش نزديك باشد. [2]

2- (و من يسلم وجهه  الى الله و هو محسن فقد استمسك بالعروة الوثقى و الي الله عاقته الأمور.) [3]

كسي كه رخ خود را تسليم خدا كند در حالي كه نيكوكار باشد به دستگيره محكمي چنگ زده

(و به تكيه گاه مطمئني تكيه كرده است) و عاقبت همه كارها به سوي خدا است.

پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله ) فرموده :

هر كسي از امامان و فرزندان حسين (عليه السلام ) اطاعت كند به تحقيق اطاعت خدا را نموده و هر كس از دستورات ايشان تخلف نمايد، بدون ترديد نافرماني خدا كرده زيرا كه ايشان دستگيره محكمي و تكيه گاه مطمئني و وسيلة (تقرب) به سوى پروردگار مى باشند. [4]

امامان از فرزندان إمام حسين (عليه السلام ) نه نفرند اول آنها سجاد عليه السلام و آخر آنان حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه ) است كه در كتب عامه و خاصه نام آنها آمده است.

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

درآن يك آيه مى باشد آيه 9

(ام حسبت ان اصحاب الكهف و الرقيم كانوا من آياتنا عجبا.)[1]

آيا گمان كردى اصحاب كهف و رقيم از آيات ما شگفت بودند؟

از ابن عباس روايت شده، كه رسول الله (صلي الله عليه و آله )فرمود:

اصحاب كهف ياران حضرت مهدى (عجل الله تعالي فرجه ) هستند.[2]

ابن فارسى از امام صادق (صلي الله عليه و آله )روايت كرده كه فرمود:

در هنگامى كه ظهور حضرت قائم (عليه السلام ) فرا مى رسد، بيست و هفت نفر از قوم حضرت عيسى (عليه السلام ) يعنى همان كسانى كه به حق هدايت مى يابند و بدان باز مى گردند و هفت نفر از اصحاب كهف و يوشع بن نون و ابودجانه انصارى و مقداد بن اسود و مالك اشتر، اين گروه در كنار حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه )  به عنوان ياران و حكمرانان(اطراف حضرت) مى باشند. [3]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

درآن يك آيه مى باشد آيه 1

(اقتربت الساعه و انشق القمر.)[1]

قيامت نزديك شد و ماه از هم شكافت.

مفضل بن عمر از امام صادق (عليه السلام ) روايتى را نقل مى كند كه حضرت درباره اين آيه شريفه فرمود:

ساعت قيام قائم (عليه السلام )نزديك است. [2]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

(اذا تتلي عليه آياتنا قال اساطير الاولين)[1]

1- ونريد ان نمن على الذين استضعفوا  في الأرض و نجعلهم أئمة و نجعلهم الوارثين )[1]

2- (و نمكن لهم في الأرض و نري فرعون و هامان و جنودهما منهم ما كانوا يحذرون.)[4]

درآن دو آيه مى باشد آيات 41و42

(و استمع يوم يناد المنادي من مكان قريب. يوم يسمعون الصيحة بالحق ذلك يوم الخروج.)[1]

گوش فراده و منتظر روزى باش كه منادى از مكان نزديك ندا مى دهد.

روزى كه همگان صيحه رستاخيز را به حق شنوند، آن روز، روز خروج است.

امام صادق  پيرامون تفسير اين دو آيه شريفه فرمودند:

منادى به نام قائم و نام پدرش ندا مى دهد و " صيحه " در اين آيه صداى آسمانى است كه در روز خروج حضرت مهدى قائم ((عجل الله تعالي فرجه )) شنيده مى شود. [2]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

در آن دو آيه مى باشد آيات 17-53

ا- (فأخذتهم صاعقه العذاب الهون.) [1]

صاعقه آن عذاب خوار كننده، به خاطر اعمالى كه انجام مى دادند آنها را فرو گرفت.

امام صادق(عليه السلام ) در تأويل اين آيه شريفه فرمود:

صاعقه و عذاب در اين آيه براى دشمنان دين و معاندين، همان شمشير امام زمان "عجل الله تعالي فرجه  " مى باشد هنگامى كه او (قائم (عليه السلام )) قيام كند. [2]

2- (و سنريهم آياتنا فى الآفاق و في أنفسهم حتى يتبين لهم أنه الحق.) [3]

به زودى نشانه هاى خود را در اطراف جهان و در درون جانشان به آنها نشان مى دهيم تا حق آشكار گردد.

ابى بصير گويد:

از امام باقر (عليه السلام ) پيرامون آيه " سنريهم آياتنا في الآفاق وفي انفسهم " الى آخر، پرسيدند- حضرت فرمود:

قدرت (وعظمت) خدا در آفاق و در خودشان را مشاهده كرده و براى آنان نمايان مى شود، تا برايشان معلوم و روشن شود كه خروج قائم (عليه السلام ) حق است، و از طرف خداوند است، و خلق او را مي بينند و ناگزير از آن هستند. [4]

روايت مشابهى نيز در تفسير همين آيه از امام صادق (عليه السلام ) روايت شده است،

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

در آن چهار آيه مي باشد

آيات 1 , 2 , 3 , 4

1 ـ ( والفجر ، وليال عشر ، و الشفع و الوتر ، و الليل اذا يسر) [1]

به سپيده دم سوگند .

و به شبهاي دهگانه .

و به زوج و فرد .

و به شب هنگامي كه ( به روشنائي روز ) حركت مي كند سوگند كه پروردگارت در كمين ظالمان است .

جابر جعفي از امام صادق (عليه السلام ) در ذيل آيات شريفه روايتي را نقل مي كند كه حضرت فرمود :

((والفجر )) حضرت قائم (عليه السلام ) است و (( وليال عشر )) امامان از حسن تا امام يازدهم عليهم السلام  هستند ،، و (( الشفع )) اميرالمومنين عليه السلام و فاطمه سلام الله عليها مي باشد و((الوتر )) خداي يكتا و بدون شريك است و (( الليل اذا يسر)) دولتي است كه تا دولت حضرت قائم (عليه السلام ) ادامه پيدا مي كند . [2]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

درآن دو آيه مى باشد آيات 25-28

1-لو تزيلوا لعذبنا الذين كفروا منهم عذابا اليما.) [1]

و اگر مؤمنان و كفار از هم جدا مى شدند كافران را عذاب دردناكى مى كرديم.

امام صادق (عليه السلام ) در تفسير اين آيه شريفه فرمود:

به درستى كه براى خداوند متعال ودايعى است كه در اصلاب قوم كفار و منافقين قرار داد و قائم ما ظاهر نمى شود تا آن امانات (از خوبان) بيرون آيند پس هر زمانى كه حجت خدا ظهور مى كند كفار ومنافقين را به قتل مى رساند. [2]

2- (هو الذى ارسل رسوله بالهدى و دين الحق ليظهره على الدين كله. ) [3]

او كسى است كه رسولش را با هدايت و دين حق فرستاده تا آن را بر همه اديان پيروز كند.

محمد بن فضيل مى گويد تفسير اين آيه را از حضرت موسى بن جعفر (عليه السلام ) سئوال كردم، حضرت فرمود:

مقصود از دين حق، وصايت و ولايت اميرالمؤمنين (عليه السلام ) است كه پروردگار امر به آن نموده كه جز تمام اديان هنگام ظهور امام عصر (روحى له الفداء) چيره مى شود. و خداوند مى فرمايد ما ولايت قائم و نور او را اگرچه كافرين به ولايت اميرالمؤمنين(عليه السلام ) كراهت داشته باشند به مرحله كمال و اتمام مى رسانيم.[4]

(ين آيه شريفه وعده اى صريح و قاطع از سوى خداوند قادر متعال، در رابطه با بيروزى و اسلام بر همه اديان به دست مبارك حضرت بقية الله الاعظم روحى له الفدا مى باشد.

اين آيه مباركه و وعده الهى در قرأن مجيد در "3") سوره (توبه- فتح- صف) ذ كر شده است

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

درآن يك آيه مى باشد آيه 7

(الذين يحملون العرش و من حوله يسبحون بحمد ربهم و يؤمنون به و يستغفرون للذين آمنوا.) [1]

فرشتگانى كه حاملان عرشند و آنها كه گردا گرد آن (طواف مى كنند) تسبيح و حمد خدا مى گويند و به او ايمان دارند و براى مؤمنان استغفار مى نمايند.

از امام هشتم على بن موسى الرضا (عليه السلام ) از پدرش از آباء گرامش و آنها از اميرالمؤمنين على بن ابى طالب ((سلام الله عليهم اجمعين)) نقل است كه آن حضرت فرمود:

رسول خدا (صلي الله عليه و آله ) فرمود:

خداى سبحان خلقى را برتر از من و بزرگوارتر از من نيافريد. عرض كردم يا رسول الله: شما والاتريد يا جبرئيل.پيامبر (صلي الله عليه و آله ) فرمود:

يا على خداى تبارك و تعالى پيامبران مرسلين را بر فرشتگان مقربين برترى داد. و مرا بر جميع انبياء و مرسلين و تمام فرشتگان فضل و برترى داده، پس از من تو را برترى داده است و پس از آن يا على براى امامان از فرزندان تو اين برترى را قرار داده است.

ياعلى بدان ملائكه از خدمتگزاران ما و خدمتگزاران دوستان ما هستند (سپس اين آيه را تلاوت نمود) " والذين يحملون العرش و من حوله يسبحون بحمد ربهم و يؤمنون به ويستغفرون للذين آمنوا " و براى كسانى كه داراى ولايت ما هستند استغفار مى كنند[2].

مقصود قرآن كريم از مؤمنين اشاره به ولايت پيامبر و امامان معصوم (عليهم السلام ) مى باشد، كه ملائكه براى آنان دعا مى كنند و براى آنها استغفار مى نمايند در چندين مورد در آيات گذشته ثابت شد كه امامان معصوم، جانشينان برحق خاتم انبياء (صلي الله عليه و آله ) هستند و آنها "12" نفرند، اول آنها اميرالمؤمنين و آخرين آنان حضرت مهدى قائم "عجل الله تعالي فرجه  " است، كه اين آيه شامل حضرت حجت (عليه السلام ) و دوستان و يارانش مى باشد.

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

در آن چهار آيه مي باشند

آيات 1 ، 2 ، 3 ، 4

1 ـ ( هل اتاك حديث الغاشيه ، وجوه يومئذ خاشعه ، عامله ناصبه ، تصلي نارا حاميه ) [1]

آيا داستان ( غاشيه ) ـ روز قيامت كه حوادث وحشتناكش همه را مي پوشاند به تو رسيده است ؟

چهره هائي در آن روز خاشع و ذلت بار است .

آنها پيوسته عمل كرده و خسته شده اند ( و نتيجه اي عائدشان نشده)

و در آتش سوزان وارد مي گردند .

محمد بن سليمان از پدرش روايت مي كند : كه گفت از امام صادق عليه السلام  پرسيدم :

« هل اتاك حديث الغاشيه » يعني چه ؟

فرمود : مقصود قائم ماست كه اهل باطل را با شمشير فرو مي گيرد .

گفتم « عامله ناصبه » چيست؟

فرمود : آنها بر خلاف دستور خدا عمل مي كنند و واليان ستم را منصوب مي دارند .

گفتم « تصلي نارا حاميه » يعني چه ؟

فرمود : به روزگار قائم ما ، در آتش جنگ بسوزند و در سراي ديگر به دوزخ درافتند . [2]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

درآن دو آيه مى باشد آيات 15-39

ا- ولئن جاءنصرمن ربك. [1]

هنگامى كه پيروزى از سوى پروردگارت بيايد.

نصر الهى در اين آيه شريفه به معنى ظهور حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه ) است. [2]

2- بل هو آيات بينات في صدور الذين اتوا العلم. [3]

بلكه اين كتاب آسمانى مجموعه اى از آيات روشنى است كه در سينه صاحبان دل(علم) جاي دارد.

على بن اسباط نقل مي كند: مردى از امام صادق (عليه السلام ) از تفسير اين آيه " بل هو آيات  " تا آخر- پرسيد، حضرت در جواب فرمود:

مقصود مائيم كه قائم به امر خدا يكى پس از ديگرى هستيم تا اين كه صاحب شمشير (يعنى حضرت بقية الله ((عجل الله تعالي فرجه ))) بيايد و در هنگامه آمدن صاحب شمشير، امر به گونه اى ديگر خواهد شد. [4]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

درآن سه آيه مى باشد آيات 113-115- 135

ا- (أو يحدث لهم ذ كرا.) [1]

يا براى آنان تذكرى ايجاد نمايد.

))ذ كر)) در اين آيه شريفه اشاره به ظهور حضرت قائم آل محمد (عجل الله تعالي فرجه ) و خروج سفيانى است.[2]

2- (ولقد عهدنا الى آدم من قبل فنسي ولم نجد له عزما.)[3]

ما از آدم پيش از آن پيمان گرفته بوديم، عزم استوارى براى او نيافتيم.

امام باقر(عليه السلام ) درباره اين آيه كريمه فرمود:

پروردگار از تمام پيامبران عهد و پيمان گرفت و فرمود:

آيا پروردگار شما نيستم و محمد (صلي الله عليه و آله ) پيامبر من نيست و على أميرالمؤمنين(عليه السلام )  نمى باشد؟ همه عرض كردند بلى همين طور است شما پروردگار و محمد (صلي الله عليه و آله ) پيام رسان و على وصى و أميرالمؤمنين است.

نبوت براى ايشان مقرر و ثابت گرديد پس از آن از پيامبران اولى العزم عهد ديگرى گرفت، فرمود:

بدانيد من پروردگار شما هستم و محمد (صلي الله عليه و آله ) پيامبر خاتم و رسول من است و على أميرالمؤمنين (عليه السلام ) و اوصياى بعد از او، واليان امر من و خزان علم من مى باشند، و به وسيله مهدى (عليه السلام ) يارى مى كنم دين خود را و از دشمنانم انتقام مي گيريم و دولت حق را ظاهر (آشكار) مى سازم و از روى رغبت و كراهت پرستش مي شوم. پيامبران عرض كردند:

پروردگارا ما اقرار و اعتراف داريم و گواهى مى دهيم و آدم انكار نكرد، ولى اقرار هم ننمود پيامبرانى كه عزم راسخ داشتند و به ميثاق خود وفادار بودند و به آن عهد اقرار داشتند، فقط پنج نفر بودند:

1- حضرت نوح (عليه السلام(

2- حضرت ابراهيم(عليه السلام(.

3- حضرت موسى (عليه السلام(

4- حضرت عيسى(عليه السلام(.

5- حضرت خاتم الانبياء محمد(صلي الله عليه و آله).

و اين قول خداوند متعال است (سپس اين آيه تلاوت فرمود:: ((ولقد عهدنا الى آدم من قبل فنسى و لم نجد له عزما)).[4]

3- (فاصبر على ما يقولون.)[5]

در برابر آن چه آنها مى گويند صبر كن.

ابوبصير نقل مى كند كه حضرت صادق (عليه السلام ) در تفسير اين آيه فرمود:

يعنى اى محمد با تكذيب آنان بساز (و صبر كن) كه من به دست مردى از نسل تو، حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه )، كه بر خون ستمگران مسلطش كنم، از آنها انتقام گيرم. [6]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)

در آن سه آيه مي باشد

آيات 15 ، 16 ، 17

1 ـ ( انهم يكيدون كيدا ، و اكيد كيدا ، فمهل الكافرين امهلهم رويدا ) [1]

آنها پيوسته حيله مي كنند . و من در مقابل آنها، حال كه چنين است كافران را اندكي مهلت دهد ( تا سزاي اعمالشان را ببينند ) .

ابي بصير از حضرت صادق عليه السلام  روايت كرده كه حضرت فرمود :

منافقين و مشركين عليه رسول خدا و امير المومنين و حضرت فاطمه و حسنين  عليهم السلام كيد و حيله كردند پس خداوند به پيامبرش فرمود :

اي رسول ما ، من هم با آنها كيد مي كنم  به آنها مهلت مي دهم تا وقت ظهور حضرت قائم  كه به واسطه وجود آن بزرگوار از ستمگران و سركشان قريش و بني اميه و ساير مردم كه ظلم و ستم نمودند ، انتقام مي گيريم . [2]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)