درآن دو آيه مى باشد آيات 41و42
(و استمع يوم يناد المنادي من مكان قريب. يوم يسمعون الصيحة بالحق ذلك يوم الخروج.)[1]
گوش فراده و منتظر روزى باش كه منادى از مكان نزديك ندا مى دهد.
روزى كه همگان صيحه رستاخيز را به حق شنوند، آن روز، روز خروج است.
امام صادق پيرامون تفسير اين دو آيه شريفه فرمودند:
منادى به نام قائم و نام پدرش ندا مى دهد و " صيحه " در اين آيه صداى آسمانى است كه در روز خروج حضرت مهدى قائم ((عجل الله تعالي فرجه )) شنيده مى شود. [2]
منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)