سوره غافر.....

درآن يك آيه مى باشد آيه 7

(الذين يحملون العرش و من حوله يسبحون بحمد ربهم و يؤمنون به و يستغفرون للذين آمنوا.) [1]

فرشتگانى كه حاملان عرشند و آنها كه گردا گرد آن (طواف مى كنند) تسبيح و حمد خدا مى گويند و به او ايمان دارند و براى مؤمنان استغفار مى نمايند.

از امام هشتم على بن موسى الرضا (عليه السلام ) از پدرش از آباء گرامش و آنها از اميرالمؤمنين على بن ابى طالب ((سلام الله عليهم اجمعين)) نقل است كه آن حضرت فرمود:

رسول خدا (صلي الله عليه و آله ) فرمود:

خداى سبحان خلقى را برتر از من و بزرگوارتر از من نيافريد. عرض كردم يا رسول الله: شما والاتريد يا جبرئيل.پيامبر (صلي الله عليه و آله ) فرمود:

يا على خداى تبارك و تعالى پيامبران مرسلين را بر فرشتگان مقربين برترى داد. و مرا بر جميع انبياء و مرسلين و تمام فرشتگان فضل و برترى داده، پس از من تو را برترى داده است و پس از آن يا على براى امامان از فرزندان تو اين برترى را قرار داده است.

ياعلى بدان ملائكه از خدمتگزاران ما و خدمتگزاران دوستان ما هستند (سپس اين آيه را تلاوت نمود) " والذين يحملون العرش و من حوله يسبحون بحمد ربهم و يؤمنون به ويستغفرون للذين آمنوا " و براى كسانى كه داراى ولايت ما هستند استغفار مى كنند[2].

مقصود قرآن كريم از مؤمنين اشاره به ولايت پيامبر و امامان معصوم (عليهم السلام ) مى باشد، كه ملائكه براى آنان دعا مى كنند و براى آنها استغفار مى نمايند در چندين مورد در آيات گذشته ثابت شد كه امامان معصوم، جانشينان برحق خاتم انبياء (صلي الله عليه و آله ) هستند و آنها "12" نفرند، اول آنها اميرالمؤمنين و آخرين آنان حضرت مهدى قائم "عجل الله تعالي فرجه  " است، كه اين آيه شامل حضرت حجت (عليه السلام ) و دوستان و يارانش مى باشد.

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)