در آن دو آيه مي باشد آيات 20-23
ا- (و أسبغ عليكم نعمة ظاهرة و باطنة. )[1]
و نعمت هاي خود را- چه نعمت هاى ظاهر و چه نعمت هاى باطن- بر شما گسترده و افزون ساخته است.
حضرت موسى بن جعفر (عليه السلام ) فرمود:
نعمت ظاهري امام ظاهر است و نعمت باطنى امام غايب است، كه از ديدگان مردم پنهان مى شود و گنج هاى زمين براى او آشكار گردد، و هر چيز دورى برايش نزديك باشد. [2]
2- (و من يسلم وجهه الى الله و هو محسن فقد استمسك بالعروة الوثقى و الي الله عاقته الأمور.) [3]
كسي كه رخ خود را تسليم خدا كند در حالي كه نيكوكار باشد به دستگيره محكمي چنگ زده
(و به تكيه گاه مطمئني تكيه كرده است) و عاقبت همه كارها به سوي خدا است.
پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله ) فرموده :
هر كسي از امامان و فرزندان حسين (عليه السلام ) اطاعت كند به تحقيق اطاعت خدا را نموده و هر كس از دستورات ايشان تخلف نمايد، بدون ترديد نافرماني خدا كرده زيرا كه ايشان دستگيره محكمي و تكيه گاه مطمئني و وسيلة (تقرب) به سوى پروردگار مى باشند. [4]
امامان از فرزندان إمام حسين (عليه السلام ) نه نفرند اول آنها سجاد عليه السلام و آخر آنان حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه ) است كه در كتب عامه و خاصه نام آنها آمده است.
منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)