سوره نمل..

درآن سه آيه مى باشد آيات 62- 82-83

ا- (أمن يجيب المضطر اذا دعاه و يكشف السوء و يجعلكم خلفاء الأرض.)[1]

چه كسى است كه دعاى گرفتار را اجابت مى كند و گرفتارى را بر طرف مى سازد، و شما را زمامداران زمين قرار مى دهد.

امام صادق (عليه السلام )فرمود:

اين آيه درباره قائم آل محمد (عليه السلام )نازل شد، به خدا سوگند (مضطر) اوست كه در مقام ابراهيم دو ركعت نماز مى خواند و خداى عزوجل را مى خواند، پس او اجابتش مى فرمايد، و در زمين او را خليفه مى سازد. [2]

2- (واذا وقع القول عليهم أخرجنا لهم دآبه من الأرض تكلمهم أن الناس كانوا باياتنا لايوقنون.)[3]

هنگامى كه فرمان عذاب آنها رسد (و در آستانه رستاخيز قرار گيرند) جنبده اى را از زمين براى آنها خارج مى كنيم كه با آنها تكلم مى كند و مى گويد: مردم به آيات ما ايمان نمى آورند.

طبرسى از پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله ) روايت كرده كه حضرت فرمود:

آن جنبده " دابه " چون ظاهر شود، عصاى موسى و انگشتر سليمان با اوست، با انگشتر روى مؤمنين را نقش و مهر كند و با عصا بينى كفار را بشكند و چون مردم در محضرش (بين كوه صفا و كعبه) جمع شوند مؤمن و كافر را از يكديگر تميز داده و بشناسد و بر چهره مؤمنين مى نويسد اين شخص مؤمن است، و بر چهره كافر مى نويسد اين شخص كافر است.[4]

((17)) روايت در تفسير برهان پيرامون ((دابه)) ذكر شده است، و ما جهت اختصار به يك روايت  اكتفا نموديم، و اينها از نشانه هاى حتمى پيش از ظهور و خروج حضرت مهدى آل محمد ارواحنا له الفداء مى باشد كه آشكار خواهد شد.

3-ويوم نحشر من كل امة فوجا.)[5]

روزى را كه ما از هر امتى گروهى را محشور مى كنيم به خاطر بياوريد.

امام صادق (عليه السلام ) فرمود:

گروهى از عوام مى گويند اين آيه مربوط به روز قيامت است. نه، آيا گروهى را خدا محشور مى كند و ديگران را مى گذارد، خير اين چنين نيست، بلكه اين آيه شريفه مربوط به مسئله رجعت است. [6]

آرى مسئله رجعت از ضروريات مذهب شيعه هست. و منكر آن از ايمان خارج است.

و روايات مربوط به رجعت متواتر است و كتاب هايى كه در برگيرنده مسئله رجعت است بسيار مى باشد. مفضل بن عمر روايت كرده، كه امام صادق(عليه السلام ) در معناى آيه ((و يوم نحشر من كل امة فوجا)) فرمود:

هيچ مؤمنى نيست كه كشته شود مگر آن كه در موقع رجعت به دنيا برگردد تابه مرگ طبيعي بميرد و كسى جز مؤمن خالص و يا كافر مطلق به دنيا رجعت نمي كند .[7]

آرى مسئله رجعت از نظر قرآن و مكتب اهل بيت (عليه السلام ) محرز است رجعت انبياء و امامان معصوم و مؤمنان در يارى حضرت قائم (عليه السلام ) است.

و همچين امام چارم (عليه السلام ) به ابوخالد كابلى در تفسير آيه ((ان الذي فرض عليك القرآن لراد إلى معاد ))، فرمود: [8]

پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله  )و أميرالمؤمنين وائمه (عليهم السلام ) به سوى شما رجوع مى كنند. [9]

منبع:مركز جهانى حضرت ولى عصر (عج)